Rüstem emmi’nin hayatımda öyle bir yeri varki şaşıyorum bazen kendime,niye bu kadar çok yer kaplıyor ki,içimde ve dışımda..her zaman benden önde olduğu kesin,sevdiğim bile bana artık "rüstem emmi" diye hitap eder oldu..
Rüstem emmi ile sohbetlerim hiç bitmiyor,bitmesinde zaten..Rakı bu dünyada en çok ona ve bana yakışıyor(muş) öyle diyorlar..
hal böyle olunca sohbetlerimizde hap rakı masasında geçiyor..hayata dayadığı merdiven nedense sekseninde takılıp durdu,hala dinç dipdiri duru vakur..
Rüstem emmi de çocukmuş bir zamanlar öyle der hep bana,anlatır..öğüt ve nasihatlar verir tükenen her rakı şişesinin ardından..en birinci öğüdü bana ne yaparsan yap ne edersen et "sakın aşık olma" demişti....
Bende elimden geldiğince tuttum öğüdünü ama,taa ki onu görünceye kadar..ne öğüt kaldı aklımda ne nasihat..bir anda ufacık bir çocuk olmuştu sanki yüreğim,masumane..çok sevdim ve eminim sevildimde..lakin; aşk bu inişi çıkışı çok oluyor..yıkıldığın anlarda..
İşte;öyle anlardandı o gün..emmi be hadi gel iki tek atalım "dedim"..kırmazdı hiç de hayde "dedi"..
İhtiyar kurt anladı hemen,bir derdin var senin "dedi"rakısından yüklüce bi yudum alırken.yokta diyemedim varda..rakı’ya bıraktım kendimi nede olsa derdimi anlatmaya yardımcı olurdu birazdan..konuştuk emmimle ordan burdan....ama gözüde kulağıda hep bende....
Birden hatta ansızın köylü anlat derdini eyleme beni boşuna diye bağırmazmı..nasıl çıktıysa ağzımdan "aşık oldum" deyiverdim..
İlk defa emmi’yi böyle gördüm ağzından köpürüyordu bağırırken, ulan köylü ben sana aşık olunmayacak demedim diye bağırdığında tüm barınak inlemişti...küstü bi anda bana..

bense içimdeki o saf azar işitmiş çoçukluk halimle belli belirsiz utana sıklıa; ama emmi
"önce o başlattı" diyebilmiştim.....

....

kıyı ege köylüsü.....