"Çiçek deyipte geçme lütfen", dedi.

Bir vazoya koyamazsın yanyana papatyayla gelinciği, niye mi? Gelincik güzeldir, ama narindir, hemencecik yaprağını döküverir, bir bakarsın siyah bir göbek olarak kalıverir dalında, yapraksız, kırmızısız, çiçeksiz yani öylece.
Papatya da güzeldir, güzelliğini bilir açsa da yerde, kırda, bayırda, baharda, yazda, gelinciğin ki gibi de olsa diyarı, sağlamdır o. Kırılgan değildir, çekiştirmeden bir yaprağını verdiği görülmüş müdür?
Bıraksan vazoda öylece, suyu da bitse, sararıp solsa da yok olduğu bilinmiş şey değildir.

Çiçek deyipte geçme, emi!

Onlar da biz gibidir; renge vurur kendini, kokuya, güce, güçsüzlüğe...
Papatya ol sende çok istiyorsan.
Saksıda açma; yerin dar gelir, ışığa muhtaç, suya hasret kalma; canın tez erir. Orkide olup ırkını, gelincik olup yaprağını satma. Menekşe gibi açma pencere önünde; baktırma kendine herkesi. Nergis olup, sümbül olup koklatma, soldurma genç zamanda kendini.Gül olma; renge çalsanda, kokuya karsanda açtığın her yeri, diken batırma hiçbir ele.
İlla olacaksan papatya ol, emi!
Beyaz ol, ak ol, saf kal, arı dur. Bırak açıver ayak basılan yerde, mühim değil. Umut ol çok kişiye, fal etsin seni her seven, simge ol pek çok şeye.

Ve sahip kıl kendine seni seven yüreği.



hasret çayır- kasım 07- gömeç