HATIRA DEFTERİM
Selam yazdığım sayfa, selam beni okuyan kalp selam size..
Özledim çok , hemde çok, okul yıllarımı ve ilk arkadaşımı, gözyaşlarımın ıslattığı hatıra defterimi.
Ah dostum defterim neredesin şimdi ,? kim bilir geçmişteki hangi basamakta kayboldun.
Bulamamda şimdi seni,arayacaklarım listesi o kadar kabarık ki sen yine en altlardasın defterim.
Aslında seni çok sevmiştim seni alırken bile, diğer defterleri gözüm görmemişti, seni beğendim,düşündüm en büyüğü ve en güzeli bu benim işte..!!!!!!!!!
Dostum ne güzelde süslerdim seni,sevdiğim çiçekleri sende kuruturdum, sana saklardım, çünkü sen benim biricik defterimdin.
Arkadaşlarım; çoğunun adını dahi hatırlamıyorum hep sendeydiler,sıralama en sevdiklerimden başlardı.
Hatıra defterim ; hatırla hadi sana ilk yazan arkadaşımın adını,bende hatırlamak karanlık da yürümek oldu.
Düşünüyorum şu anda yazarken isim gelmiyor aklıma,ama güzel yazanlar süsleyenler işte hep onlar akılda.
Sevgi gerçekten eski bir hikaye,sanki milattan önce başlıyor ve devam ediyor .
Ama sevgi şekil değiştirmiş, gün gelecek sevgi gidecek ve yerini sevgi hapları alacak.
Ah defterim tüm dostluklar sende kalacak ve arkadaşlarında ,sizi yüklü bir sevgi bekliyor.
Defterim, arkadaşlarım neler yazardı neler çizerdi hep kalpler süslerdi senin sayfalarını,ismimizin baş harflerinden dizilmiş sevgi kokan mısralar.
İşte bak, sevgi hep sana saklanırdı ne güzel..........!
Diğer her şey de yaşama gömülürdü,tüm savaşlar acımasızlıklar,kötülükler ve yorgunluklar yaşamda ya da bizde yer alırdı..
Ah defterim ah sende gizli ortaya çıkmamış çiğ aşklarda vardı.
Yanaklarım nasılda kızarırdı hep birilerini beğenirdim, ama her beğendiğim başka birini beğenirdi.
Küçükken sırlarımı sana gömerdim, çoğu zaman hatıralarımın arasında günlük olurdun,bir de defterimi verirken (sakın ha okumayın derdim, diğer sayfaları ) talimatlar yağdırırdım.
Şimdi aniden defter kenarları geldi aklıma nasılda süslerdik, bir maceraydı sanki,şimdiyse mutluluk şekil değiştirdi.
Yazmak hatıraların merdivenlerini tırmandırıyor sanırım,ah defter ellerime değen cetvelin bile güzelmiş tadı, ya da şimdi tatlı geliyor.
Hayatın tokadı öylemi.,hiç geçmiyor acısı,tatlı filanda değil.
ACI HEMDE ÇOK ACI...!!!!!!!!!!!!
Yaşam her gün yaralıyor birilerini.

Ah defterim kimi zaman sana sevdiğimin ismini yazardım ya da baş harfini,sonraysa korkup çizerdim üstünü kalemimle.
Kalem dedim ya , insan bugününe gelene kadar ne kalemler eskitiyor anlılar ve kalemler..
Ama hiçbirisi anıları kapatamıyor,anılar bir yerlerde okunmayı bekliyor, belkide bulunmayı.
Defterim ;kim bilir nasılda sarardı sayfaların, nerelerdesin.. ah nerelerde..!!!!!!!!!!
Defter sen şu şarkıyı bilirmisin..?

Gece çıktım ayaza
Sarıldım bir beyaza
Ele bir yar sevmişem
Hem okuya hem yaza

Ha bu diyar ha bu diyar
Ha bu di ha bu di ha bu diyar...
Nereden mi çıktı bu şarkı bilmem,sen hatırlattın defter sen anılarımı açıyorsun bana .
Bir limansan eğer tüm dalgalarım sana geliyor.
Ah defter istersen şimdide ziyarete gel, bak çok sevgiler birikti,dostluklar ve anılar,hadi gel ve al onları,sığacak bir yer bulurlar yeter ki sen gel..!!!!!!!!!!

Ah defterim, ah daha çok yazıp seni anlatmak isterdim ama;
Yaza yaza yaz geldi,
Dallara kiraz geldi,
Daha yazacaktım ama,
Mürekkebim az geldi …. :)))))
Not: Hep anılarımıza gülümseyelim ya da bizi gülümsetecek anılarımızı hatırlayalım.
Çünkü; HATIRLAMAK YAŞAMAKTIR ASLINDA !!!

Hatice Nilüfer KARATAŞ