…/

Bütün alfabeden bütün şeddesiz ve işaretsiz harflerden özür diliyorum. Seni anlatırken bütün kuralları çiğneyeceğim .






Demek bitti bugün senin ile son görüşmemizdi. Seni son kez görmek güzeldi. Yüzüne bakmak gözlerine bakamamak hızlı hızlı konuşup gitmek.
Demek sonuna geldik sevginin son satırlarında bırakıyorum her şeyi. Yada sözlerimi topluyorum her aşk masalında olduğu gibi bilinmez yıllara …

Susuyorum konuşmak isterken . Çığlık çığlığa susuyorum
Yabancı gibi oldum artık yüreğinde farkım kalmamıştı gidenlerden…









Ellerini son kez tutmak isterdim ya da yüzüne dokunabilmek. Sana böyle şatafatlı sözler ya da yeminler etmeyeceğim. Unutmamam edemem bırakamam da demeyeceğim.
Ama bilmeni isterim ki ben bu hayatta çok insan tadım belki dost belki sıcak bir arkadaşlıklar ancak hiç biri aşk değildi. Sana duyduğum gibi tenimin titremelerini gözlerimin içinden dilimi susturup yüreğinle konuşmayı başaramadım. Belki de en güzeli bu , belki gitmek kalmak kadar acı vermeyecek bana…
Ancak “ İlk Aşkım , İlk Aşk’a bakışımsın “
Ben aşkı ölümsüz bilenlerdenim , Aşkın yüreğinden öpüp kaderim olsun diye alnına koyanlardanım…
Sözcüklerimi susturmak kelepçe vurmak her şeye bir daha bir daha düşmeden bir daha bir daha geri gelmeden bir daha sana bakmadan yaşamaya doğru yelken açtım..


Sessizlik bir kurtuluş değil . İnsanı yiyip bitiren bir acı , her şey üstüne geliyor bazen gitmek istiyorsun hiç gelmemek üzere gitmek…
O yolda ilerliyorum artık ve ben ne olursa olsun kalbimi ruhumu temiz tutmak için uğraşacağım..
Ben paraya , mülke , aileye , çevresel etkenlere bakacak biri değilim . Belki de hayalperestim ancak hep imkansızlığa gitmemiş mi başarılı olanlar. Bende imkansızca sevdim seni biliyordum sonunda olmama ihtimali olduğunu. Ama kendi kurallarımı çiğnedim karakterime ters bir şey yaptım kaybedeceğim bir savaşa girdim. Gözlerimi acıya diktim. Giderken dikenler battı evet kana ruhum yaralandım. Ama ;
Bu hayatta her şey bir gülümsendi benim için. Zor zamanlarında canının sıkıldığında ya da moralin bozulduğunda türlü türlü şebeklikler yapıp seni güldürebilmekti. Seni gülerken görmekti aşk ..

Dokunmadan görmeden hissederek yaşamaktı. Ama zordu. Biliyordum bunu başarmak zordu elde edilmesi zor bir aşktı. Çünkü seven sevdiğini hep isterdi yanında. Yokluğunda kaçabilir. Gidebilirdi. Sevmek gidişi olan bir kumardı.Ve gitmekte her iki kişinin kaybetmesi demekti.

Yağmur yağıyor gene duydu sanırım bizi yaradan. Şahit lazım evlenirken ve boşanırken.
Sanırım şahit olacak yağmur ve gece ..

Sen ne olursa olsun benim ilk aşkımsın.Özür dilerim senden sana sahip çıkamadım. Sana istediğin gibi bir hayal veremedim. Ama söz veriyorum sana artık rahatsızlık vermeyeceğim. Seni sıkan , seninle kavga eden bir ben olmayacak.
Hayatından ebediyen çıkıyorum…

Bu gidiş ağır bile olsa bu yola girmeliyim. Gözlerinde yüreğinde ben yokum artık. Senin sözlerinde senin bakışlarında aşk yok artık. Sen benim sevdiğim o başa bela sürekli sevgiye hasret bir dakika konuşmadan duramayan sevdiğim yok.
Benim sevdiğim çabuk öldürdü beni. İç kanamadan öldüm sanırım bende. Yüreğim dar bir geçit gibi boğarken beni ben sensizliğe yelken açıyorum. Sana koşmak isterken sensizliğin içinde döne döne duruyorum. Aşk artık senden geriye doğru gidiyor. Bende ise bir karanlık boşluk
Yolunda Bahtında Açık olsun Aşkların En Güzeli..

Ve

Bitti Artık …

Bu aşk senin benim değil artık .. Dünlere atılmış bir hayal… Gerçekleşmesi imkansız kılınmış. İnancını kaybetmiş. Gözlerinden sürülmüş. Bir sevda masalı.

Güle Güle Aşkların En Güzeli.



Muhammed YALÇINKAYA

- Sadece Okumak İstemediğim Yazılarım Vardır Onlardan Alırım hıncımı , öldüremedikleri için daha beni ... -