Gözlerinle gözlerimin buluşması gibi intihar.Etme!Dokunma dudaklarıma dudaklarınla…
Harama göz yumma, aşkın seline kapılma hadi.
Hadi uzaklaş şimdi adım adım.Korktuğum sensin.Korkum kaybetmek ama etme!
Bırak ellerimi.Uzaklaş benden.

Gitme! Ama hiçbir zaman gitme.Gözlerine hapset beni sadece.Yalnızlığın eşiğine beni itme!
İtme ki seni tutabileyim kelimelerimle.Kırgın olduğun kadar üzgünüm şimdi.Mutsuz olduğun kadar mutsuz sevgilim.Kıyamıyorum.Gözlerine bile bakmaya kıyamıyorum.Anlamıyorsun.Anlamak istemiyorsun belki de…

Ellerimin ellerinde can bulduğunu hissediyorum her hücremle.Konuşamıyorum.Kilit vuruyor kalbime aşk.Susuyorum,ilerliyorum seninle .Ömür istiyorum seninle.Ömrümü harcamak ve ömrüm son bulma haddine geldiğinde yanımda olmanı.Senin sessizliğinde boğulmak değil.Hayır,hayır istemediğimden değil.Sessiz de anlaşabiliriz biz.Biz olduğumuz sürece.

Bakmakla görmek arasındaki farkı anlıyorum gittikçe.Görebildiğim kadar varsın belki de..
Hissedebildiğim kadar ve anlayabildiğim kadar.Ama iyiki varsın.

Hissettiğimden de ötesin sanki.Sen başkasın,sadece benim görebildiğim bir his.
Anlatamıyorum işte...Anlatmak zor olduğu kadar susturuyor her seferinde.