Hüznün çiçeği bahçemde.Arılarsa beynimde.Her soluk alışımda iğneler batar yüreğime.Bir bahar yaşayamadım böylece.Islak dudaklarımla ateş güllerini söndürmeye çalışsam da her gece.Bir şarkı olursun,bir türkü olursun bahar esintili düşüncemde.Ama kalkıp gelemezsin sen yine.Öylece seni dilerim,seni isterim hüznün çiçekleri açtığı saatlerde.Kokun burnuma geldikçe suretin ince ince yağar üstüme.Islanırım hayallerinle.
Bir gece kanlı bir baykuş penceremde ötünce bir fare gibi sığındım merhametine.Sen yoktun yine.Parçalandı bedenim lime lime oldu yüreğim seni sevdikçe.Sen ay ışıklı gecemde göl suları serinliğinde yüreğime sızdın yine.Yüreğim sızladı,gözlerim nemlendi hayalinle.
Kirpiklerinde arı kuşları uçuştu gözlerinden gözlerime.Çığlıklar çoğaldı sensizliğimde.Seni her görmek isteyişimde bakışlarıma hüzün aktı,kan ağladım yine.Yanımda olsaydın keşke.Karanlık yerini ışığa bırakırdı.Hayatım portakal renginde bir altını andırırdı ve sen bal gibi süzülürdün gecelerime.Sabaha kadar tatlı bir uykuya dalardım seninle.Dudaklarımda bütün çiçeklerin tadı olurdu senli şarkılar söylerdim bütün gün bütün gece.Seninle beslenirdim,iyileşirdim sevginle.Görmek,yürümek,işitmek başkalaşırdı günün her saatinde.
Arı içimde var olan iyiliği ve kötülüğü öğretir her bahar mevsiminde.Çiçeklerden topladıklarını taşırlar peteklerine.Bala dönüşür emekleri tıpkı senin gülüşlerine benzer ürettikleri.Ama gülen dudaklarından zehir boşalır bazen.İğneleyici sözlerin batar her yerime. Gül yüzenden arılar saldırır üzerime.Canımı yakarsın yine.