ben bugunlerde epeyce insanlarin artik sosyal varliklar olmaktan ciktigini dusunuyorum.herkes birseylerin pesinde kosusturup duruyor.hic bir seye zamanimiz yok.Film,muzik,internet,televizyon,bilgisayar oyunlari daha onemli, iki cift laf edip muhabbet etmekten.kopuk kopuk, bilgilerini paylasmayan, neye niye inandigini bilmeyen ya da karsisindakine ifade edemeyen bir topluluk oluyoruz.insanlar artik birtek internet ortaminda sosyallesiyor.yuzunu,sesini gormeden begendim gibi yalin ve yetersiz bir ifadeyle iletisim kurmaya calsiyorlar.insan olmak bana gore sadece gunluk bir takim olaylari,sadece bireysel deneyimleri degil dusunceleri, fikirleri konusmaktir.artik insanlar bunu konusmuyorlar.neden konusmuyoruz?ben kendi adima sunu soyleyebilirim insanlar artik hic birseyi onemsemiyorlar.dunya derdi o kadar yogun ki.gelecek kaygisi o kadar baskin ki kafamizi kaldirip dunya da ne oluyor bakamiyoruz bile.bakamadigimiz icin de bilgimiz olmuyor ee tabi fikrimizde olmuyor.dolayisiyla gunluk olaylar disinda konusacak birseyimiz de olmuyor.gittikce afazik bir toplum oluyoruz.ne soylenenleri anliyoruz ne de kendimizi ifade edebiliyoruz.bilgi paylasilmadan medeni olabilirmiyiz ya da medeniyetimizi ilerletebilirmiyiz.hayir.baska miletlerin getirdikleriyle,ogrettikleriyle kendi gecmisimizden kopuk gelecek adina misyonu olmayan insanlar haline donusuruz.bizi istedikleri yere suruklerler.bumudur istedigimiz.bence gunluk telasa bir ara verip biraz dusunmeye baslamaliyiz.