Ben yalnızlığıma gidiyorum. Gelir misin benimle?

Gel, belki sen de seversin oraları. Ama soğuktur, kalın giyin. Bir de karanlıktır korkmayasın. Zamanla alışırsın ama. Biraz dumanlıdır, biraz hüzünlü. Geceleri de uzundur, gündüze rastlanmaz pek. Uzun uzun caddeleri, boş sokakları vardır. Falezleri vardır, vahşi dalgaların okşadığı... Mevsim pek değişmez orada. Hep yağmur yağar, bir de kar yağar ki sorma... Ama bütün bunlar korkutmasın gözünü. Çok güzel yanları da vardır. Çiçekleri vardır mesela. Her yerde sıra sıra, büklüm büklüm hüzün çiçekleri. Çok güzel kokarlar sen gibi. Sonra geceleri bir başkadır, gündüzlerden daha güçlü ve koruyucu. Orada her yer aynadır. Nereye baksan kendini görürsün. İliklerine kadar hissedersin orada sevdayı, orada yaşadığını anlarsın, şükredersin. Büyürsün, güçlenirsin, sevebilmeyi öğrenirsin.

Belki sen de çok seversin. Belki, sen de anlarsın seninle olmanın ne kadar güzel bir yalnızlık olduğunu...

!

Murat
2010 Ankara