Kadın elinde şarap ile yaklaştı erkeğe.Gecenin şehvet dolu anları,tenler...
’’-Ben şarap içmem’’ dedi ruh ama beden aldırmadı buna.Kavradı iki eliyle şarabı,sarıldı kadına humarsızca.Bir aç gibi başladılar aşkın yemeğine.Beyaz çarşaflara döküldü şarap.
Gecenin karası bulandı kırmızıya.Siyahın gölgesi şebnem rengine dönüştü ansızın.
Ve Şeytan izlerken bu kesif anı seslendi insana.
’’-Yarın asla ölmeyeceksin.’’
Ruh ise kapana kısılmış ağlıyordu.Günahdan kaçmak istiyordu.
Şimdi ümitsizce bıraktı erkek kendini.Kaçmak istediği günahtı ama kaçamıyordu şehvetten.
Sonra hiç beklemediği bir anda şeytanın,gürlemesi duyuldu göklerin.
Ve Tanrı duymuştu feryadın ruhun.Direnişini izlemişti gökler.
Ve kaç dedi Rab günahtan kaç.Şimdi erkek doyumsu öpüşlere aldırmaksızın bıraktı kadını.Ama kadın yapıştı beline ben senim dedi erkeğe.
Erkek bir günaha baktı,şaraba bir de kısılmış ruhuna.
Adımını attı ve...