Düş bitmeden,
Sen bitme...

İçimde yeşert yeniden tomurcuklarını,
Alıp başını gitmeleri, sonra peşinden koşup gelmelerimi.
Yüreğinin hemen kıyısına...Kıyısındaki o küçük kulübeye...
Ne zaman başım sıkışsa, ne zaman korkulu düşlerden uyansam, hemen koşarım yüreğinin kenarına, kıyısına...
Senden bir şeyler bulurum, biraz da kendimi katarak...

Sonra içimde bir ferahlık, bir huzur ki sorma. Aynı huzuru benlen paylaştığını bilirim, bilirim ya ondan anlatırım sana hep sevmelerimi, sevilmelerimi, içimdeki en büyük fırtınaların sebeplerini...Boş değilsindir hiç bir zaman bana, hep şefkat dolu gözlerinle bakarsın, açarsın yürek kapılarını sonuna kadar...Ben girerim bir hışımla içeri, sokakta üstünü başını kirletmiş bir çocuk misali...Önce somurtur, sonra gözümde bir iki damla yalancı yaş...Hani birazda kendini acındırma gayesi vardır içimde...İçimdeki aslında sendirsin hep ama söyleyemem bunu sana...

Ne bileyim korkarım birgün çekip gitmenden, benden bıkmandan, usanmandan...Aslına bakarsan bilirim ki; gitmezsin, gidemezsin beni bırakıp çok uzak diyarlara.
Ne zaman kısa bir ayrılık vakti gelse, yada uykuyaca dalacak olsam senli düşlere...
İlk başlarda hep bir korku sarar; ya gelmezse, ya giderse, ya ya ya diye gider bu içimde...
Düşlerimde bile sen varsın, hatta kabuslarımdan beni kurtaransın...Hiç sormam neden bu kadar güçlü, kuvvetlisindir diye, bilirim ki erişilmezdir yüreğin. Doğrucudur, tartışılmazdır sevgin...
Bundan güç alırsın, bununla yaşarsın yüreğindeki yıkılmaz sevgi kalesinde...

Hiç ölmeyecekmiş gibi, hiç uyanmayacakmış gibi düşleri(n)mden...

Düş bitmeden
Sen bitme...Olur mu sevgilim?..

...

Birkan SUCAKLI
29/08/2007