19
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
3126
Okunma

Belki hiç öncem olmadın;önceleri hiç rastlamadım hiç anmadım seni.kimbilir uzaktık birbirimize yakın olan diyarlarda bile;hep sualsizce suçladım zamanı ;hep isyana boğdum boşa geçen onca ziyana uğramış ömrü...
herşeye kızdım...öfke duydumda!!bir sana kızamadım..bir sana öfke duyamadım...küçücük maziye sakladım adını ve sana dair olan her şeye …saklımdasın dedim..bastım içimin en iç yanına..
kime ne ki bundan??kim ne karışır içimin iç yanına....adına yazılan şiirler eskidi sevgili...adına yazılan mektuplar soldu!!!satırlarında....
şimdi ;
aşkın avuntusu avuçlarımda...inceden sızısı yüreğimde kasıp kavuran bir iç döküş say gitsin bunuda....yok say saydığın gibi yokluğumuda...ama ne olur!!kapatma kapıyı her defasında yüzüme kanatma gizlere biriktirdiğim maziyi...ağlatma bendeki seni!!
git dedin!!!GİTTİM...sus dedin!!!SUSTUM!!ama unut deme;UNUTAMAM!!
BİLİRİM..UNUTAMADIĞIM YÜREKTE UNUTULMADIM....her gece karanlığa kavuştuğunda adın dilimde sayıklarım....
yerine koymadım kimseleri;kalanlarla yetindim.bilmem kaç ömür daha eskitir zavallı yüreğim.ve artık anladım (taş yerinde ağırdır)derler...
olur ya;
ansızın bir sancı saplanırsa sol yanına
olur ya;
gözlerin dalarsa hiç sebepsiiz taa uzaklara
olur ya;
içinde bir fırtına bir de amansız boran koparsa.....
oyyyy!!!yüreğine kurban olduğum....ben (HEP YANINDAYIM)sana can dedim...candan öte sevdiğim!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!YÜREĞİM!!!!!!!!!!!