ADI YOK Kİ 6
Nisanın ilk günü,çok şükür bu bahara da girdim yaşam nasıl devam edecek bilmiyorum,ama aşk olsun bahar gibi, her kalbe bir aşk girsin.
Tüm kuruyan kalpler, neredeyse pes edecek olanlar, aşkı bulsun bu mevsim de.!!!!!!!!
Nedir bu aşk dilden eksik olmaz, gönülden ırak olmaz,sanki eski bir şarkı, ama hep yeni.
Aslında sadece üç harf A Ş K ,ama büyük çöller kadar,okyanuslar kadar hatta uzaya gidecek kadar kocaman.
Öyle bir şey ki o, ruh değişiyor,kemikler değişiyor,yüz bir başka oluyor, sanki içine bir madde atılıyor ve sende bir devrim başlıyor adı AŞK olan bir devrim.
Bir saklambaç oynuyorsan eğer , o çok iyi saklanan bir oyuncu,öyleyse sen de iyi bir ebe olmalısın bu oyun da, aşkı sonsuza ebelemelisin.
Aşk nedense çoğu zaman kaplumbağa uykusun da , o kadar yavaş ki , gelmiyor bile.
Hiç gelmez sanıyoruz, küsmelere giriyoruz ama vazgeçemiyoruz AŞK dan geçemiyor yürek,tadını almış bir kere.

Aşk sanki coşku bütün coşkuların karmaşası,durmayan bir şelale , durmasında zaten.
Yoksa nasıl baş ederiz kendimizle, aşk yoksa kaptanını kaybetmiş gemi oluruz açık denizde.
Aşk; sen büyüdükçe büyüyen bir olgu farklı bir şey, hep şaşırtan bir şey. Ama çocukluğunda ki kadar masum değil o bir gerçek.
Masumiyet senden önceki yüzyıllar da yaşanmış, bak sana pek bir şey kalmamış.
Aşk sanki dağların en doruğun da ve sen ona çıkmak için hep kanayacaksın, o kayalıkların sertliği,oradaki dikenler,sertlikler seni kanatacak, sonraysa aşka ereceksin.
Kapını her açtığın da kalbin görmek ister onu.
Aşk ve sen güzel bir saklambaç oynuyorsunuz aslın da.!!!!!
Gelmesini istediğin kadar durduruyorsun da onu,kalesin ya surların sallansın istemiyorsun,yalnızlık , aşkın içine hiç tam oturmadığı kadar , yalnızlık daha yakın sana, alışmışsın bir kere.
Sobelemek işine gelmiyor aşkı,saklambaç ilk oyunun senin,sen de başrol oyuncusu.
Duvarlara bakmamak lazım,aşk dağlara giden yollardadır.
AŞMAKTADIR..!!!!!!!!,tüm akan yaşlarındadır,sendedir,içinde ki en küçük bendedir.
Aşk yorulmayı sever, kısa kilometrelerle işi olmaz, sana gelen yolda ter dökmelidir.
Ya da sen geceleri ve gündüzleri harmanlayıp beklemelisin onu,özlemeyi aş yapmalısın.
Ama yaşamın belli bir yerin de o kadar zor ki, neden mi,sen büyüdükçe aşkın sana gelecek tüm yollarını kapatıyorsun,zorlaşıyorsun.
Sevmek zor sen de, seviyorum dediğin an da, sevmemeyi özlüyorsun.
Yalnızlık favori dostun senin,nasıl yaya bırakırsın onu zaten herkes dışlıyor,yalnızlık hep yalnız zaten.
Aşk sana yerleşir mi bilinmez,bir gizem bu aslında en karanlık geceler de çağırdın onu,en sevdiğin şarkılar da hep aşka yüklendin; gel, gel dedin...
Şimdi ikilemdesin,belki de en zor kararsızlığı yaşıyorsun.
Çünkü sen içinde ki ülkeyi tanımıyorsun,büyümek yabancılaşmak sen de,farklısın, değişkensin,öğrenmeye susamışsın.
Bu yol nere ye gidecek bilmiyorsun,bıraksam mı acabalar geçiyor,ya da barikatlar mı kursam ,düşünüyorsun.
Aşka tuzaklar örüyorsun, onu istediğin kadar da kaçırtmak da istiyorsun.
Kendine güveniyorsun,belki de aşkın en büyüğüne dikmişsin gözlerini.
Zaten sen de büyüyorsun ya sana gelen aşk da büyük olsun,uyumsuz bir ikili olmayın şu yaşam da.
Son söz, yaşamak güzel,nefes almak en iyi ilaç sabahlar en güzel kurtarıcı, gecelerse en huzurlu liman.
Aşk da ! hep var olacak sen de, senin gibi...!!
SENDEKİ BENLER GİBİ..!!!!!!!!!!!!
HATİCE NİLÜFER KARADAŞ