Kalbim hicran içinde, sessizlik ikliminde
Çareler şifa sunmuyor, ruhumun hasret çeken firkatine ve ah u elemine
Sararıp solduran dinmeyen özleminle, sabırda ki direnişim bir hüzün vecdinde
Gözyaşlarım aman vermiyor, şehrine malik olmadığım bu idrakim hangi aleminde



Can dedim, nefsimle hala bedelleşemedim
An dedim, hangi vaktin eşiğinde firkatina ram olacağımı hiç bilemedim
Bir ömür umutla beslendim, serabın serencamında bazen kederlendim, inledim
Nereye baksam,ruhumun hicranıyle yakarsam, meftun eden hüznümü hasrettim



Nasıl bir deryanın derdiyde seninleyim
Bahtıma seslenen her keder ve çileyle halini tebessümle yadeden bir viraneyim
Zikrimle ve kıtkanaat fikrimle yoluna yüz sürmeye adayım,bu hal üzere avarayım
Neden iliklerime kadar nüfus etmez, hasrettiğin ve bıraktığın şefkatin ne yapayım



Sanki bir dere misali akıyorum sağa, sola
Aklın istikameti, ruhumun hasret çektiği vahdeti, kalbimin dinmeyen kederi ne ola
Alacağım her bir kararın kararsızlığında inlersem, iltica ettiğim hamiyetin kavura
Savruluyorum şimdi bu halim nice ola, muhtaclığımın kadrini bilmem ki kim sora



Sığındığım kanatlar, umut ettiğim anlar
Ruhuma seslenen sessiz çığlıklar, sensizlikte ki nefesimi kesen sorumsuz nazarlar
Sinemi burkan olumsuzluklar, ne vakit dinecek, kalbim sürurla o halini yadedecek
Sevincim, neşem gelecek, azmin, vecdim o hamiyetinin ilhamıyla aşkla filizlenecek



Hakikati fark etmeyen göz kalbi olur mu
Her bir tarafı kuşatan ayetler, onca nefeslerin şehrine malik olur, anlaşılır mı
Aşkın ve edebin serdedildiği bir sahrada hiç haşyetin izi bulunur vede sorulur mu
Akıl, kalp anlamalı idrak ruhun yetisiyle vuslatınla buluşmalı sevdan anlaşılmalı





Mustafa CİLASUN