Bu sefer sevdim

Yorgunum ..hayatın oyunlarında yorulmadım bu sefer. Garip bir aşkın mutluluğunda,insanların huzurluluğunda,bana bakan tebessümlü gözlerinde,sınırlarımı yok edişimde,rüyaların lezzetinde bu sefer ruhum .tatlı yorgunluk bedenimde ve ruhumda misafir bugünlerde.keşke hiç gitmese.

Garip aşk dedim bu sefer. Çünkü çok garip.belki yalan belki de imkansız .ama mutluluk ruhumu okşarken niye sıfat bulamadığım aşkı yok ederim ki? Fotografları, yazıları sevdim bu sefer. O aşka ait olanları. Anlattıklarıyla güldüm ;üzüldüm, fotograflarıyla hayalleri çizdim ;içine kendimi de katıp mutluluk masalını başlattım. O da soruyor nasıl mutlu olunur ki böyle. Tıkandığım tek nokta da bu . şimdi bu mutluluk neden kapımızda ki!. dokunamadıgım varlıgını bılmedıgım sadece simgelere mi aşıgım .? onu tanıyorum anlattıklarıyla, tepkilerıyle,tarzıyla(belki de tanımıyorumdur)
Siyah beyaz film işte bu . renkler ne zaman gelirse ve üzerimize dökülürse bu aşk gerçek aşk olacak.

İnsanlar ı huzurla birlikte aynı cümleye koydum .onların sahtelıklerını göremez oldum .pembe gözlük yakıştı bana aslında.bu size küçük sırrım olsun.uçurumlar vardı ya önümde duran; onlar şimdi birer su kuyusu .susuzluğumu dindiren minik çukurlara büründüler. Ellerinde altın tasla bana su sunan insanlar var dibimde duran. Ben bu hayatı çok sevdim bu sefer .

Dört tarafım aynalarla çevrili. hepsinde de gülümseyen ben varım . arkamdaki mekan boş değil . herkes orada görünüyor ben baktıkça bana sıcak bakışlarıyla gülümsüyorlar.eski görüntü yok .bomboş duvarlar arasında somurtan bende yok. Bu var oluşu da sevdim .

Sınırlarım vardı benim. Her yazımda her şiirimde olmazsa olmazlarım. Boşverdim . özgürlüğünde her şey.ne isterse ona uyarım bende bundan sonra şeytana kurnaz ,meleğe çocuk, aşka kadın,dosta sevgi,aileye gurur,boyalarımaysa ben olurum.