Sabahın ilk ısıkları vurmustu pencereme .
Dün geceden beri gözümü kırpmams seni d...üsnmstm.
belki de son düsncelermdi sna ait.
Penceremden gökyüzüne dogru baktım .
Tam o sırada telefonm caldı . .
Gidip bkmak istememstm.
Cnk olacaklardan korkuyordum.
Br gün dha ver bana sevgili .
Bir gün dha ver yne düsüneym sbaha kdr sen i i.
Telefon durmakszn calıyrdu .
Ben acmak istemedkce acmam ıcn yalvarydu.
Byk br istekszle telfnu actm.
Merhaba . .
Dedi o inceden gelen ses .
Gözlerim dolmustu sesini duydugm ilk anda bile.
Merhaba dedim yutkunarak .
Nasılsın diye sordu ?
iyiyim dedim
Yalan söyledim oysa ayakta durmaya güücm bile yoktu.
Uzatmak istemiyorm kelimeleri diyince nefesim kesilecek oldu.
Dün gece düşündüm .
Belki de . .
Sus dedim.
Ne olur sus !
Bunu bile nasıl söylemiştm bilmyrdum ama çıkıvermsti ağzmdan.
Özür dilerm dedi yine o hayatmda duyduğm ve bana hayatı bu kadar anlamlı kılan ses.
Asıl ben özür dilerm ddim .
Hayatına girdim
Deli gibi sevdim .
Senin suçun yok en büyük hatayı ben yptım.
Ne olur böyle söyleme ddi .
Hoscakal dedm.
Dur dedi söyleyeceklerim bitmedi.
Dha ne istiyorsn ?
Bırakda kapayayım telefnu
Brkda hüznmü kendmle paylasıym.
Hala anlamıyormsn ?
Ölyrm
hmde hergün her saat her dk hatta her saniye.
Ben bunları söylerkn
Aglama sesleri duyulmaya baslamıstı karsı taraftan.
Hala nasıl ağlayabiliyordu ?
Hala nasıl akıtablyrdu o yalancı gözyaşlarını ?
Sus dedim .
Sus ne olur ağlama.
Bari şimdi gerçeklğini göster.
Beni anlamadın anlamayacaksın dedi ve yüzüme kapamştı telefonu .
Nefesim kesilmş
Ellerm titriyordu.
Gözyaşlarım ardın sıra akıyor
Yüzümü yakıyordu.
Olduğum yere yığılmıştım.

Sbh pencreme güneş ışıkları doğmamıştı.
Ben smdi anlamştım.
Meğer hayatıma anlam katan insan gerçektn gitmşti . . .

&.
Ayşegül özgenç