masada oturmus
bir yandan guluyor
bir yandan kırmızı kırmızı öpüşüyorlardı
cok seviyorum dedi kadın.
bende dedi digeri,
ama yanlızca karpuz kesebilirim sana..

o an kadın yarın için birşeyler istedi
bir söz, bir kaç vaat belkide
adam tekrar etti
yanlızca karpuz kesebilirim sana..
seni artık mantıgımla sevmek istiyorum
aşık olmak için çok fazlasın bana
ben mantıgımı cok kaybettim
ama şimdi birde onunla sevmek istiyorum bir kadını
memelerin benim yastıgım olmalı tutkum degil

ya sen dedi adam
sen ne bekliyorsun yarından
henüz adam gibi ayakta duramazken ben
sevgimizle neyi inşa etmemi istiyorsun

durdu kadın
içini çekti
böyle biraraya gelmelerden hep kacarlardı
böyle ciddi sözcüklerden
hep yaşamak, günü tüketmek isterlerdi.

ben seni hem bugün,
hem yarın için istiyorum dedi..
senin için herseyi göze alırım
inşa edilecek bir sey varsa
bende inşaatta çalışmak isterim..

adam daha önce de duymuştu bunları
zaten kimse
bana pek baglanma, ben ne istediğimi bilmiyorum
bir gün seni bırakırsam apansız üzülmeni istemem demiyordu.
elleriyle yüzünü okşadı kadının
gözlerinin içine baktı
sonra kısık sesle söyle dedi ;
insan bir kere ölür bin kere değil
ve bir kere parcalandımı bu kalp denen zımbırtı,
gücün tüm kırıntıları toplamaya yettimi
ikinci kez hic hasar almadan atlatırsın o depremi..

imkansızımız yok
ugruna savasacak büyük bir engelimizde
birgün aile kuracak kadar kendime güvenirsem
ve sen hala yanımda olursan
bilki cocuklarımız aşk cocukları olarak dogacaktır

şimdi şu karpuzun tadına bak
gülümsemen bugünü aydınlatsın
yarının getireceklerine beraber bakalım

tabi zamanın ninnisi bizi uyutmaz ise..

haziran başıydı
karpuz tükenmeden aşkları tükendi..

susamuru..