İşte bu sefer oldu diyorsun, bu sefer herşey güzel gidiyor ve en son güne kadar sevildiğini sanıyorsun, hayal dünyasında yaşıyorsun ya. terkedilmekten çok bu koyuyor insana.


herkesmi saf bu aşk konsunda yoksa bana özgü bir duygumu bu. gerçekten güzeldi bu sefer ilk gününden son gününe kadar. şimdi aldattığı için kızsamm mı ona yoksa bu kadar güzel günler yaşattığı için minnetkarmı olsam bilemiyorum. ama ilk gittiği günlerde kızmıştım. şekeri yere düşmüş ve çamura bulanmış çocuk gibi ağlamak geliyordu içimden. ve onu hala seviyordum. yani o şekeri o çamurdan alıp yemeye devam etme düşüncesi yok değildi aklımın bir köşesinde.


ne eksikti anlamıyorum. beraber zaman geçirmekten hoşlanıyorduk. sinemaya gidiyor alışveriş yapıyorduk. cinsel yönden süpere yakındı ilişkimiz. insan başka ne arar bilmiyorum. kızgınlığım çabuk geçmedi. yakamadım gerçi resimlerini, silemedim mesajlarını ama kızmıştım gerçekten. elimden gelse bu şehirden bile giderdim. gitmedim. gitseydim onu özlediğim için geri gelecektim. ben onu hala seviyorum. bu benim vazgeçemediğim gerçeğim. oda beni sevmişti inanıyorum. sevmeyen insan o kadar aşk bakamaz. kabul etmiyorum beni kandırdığını. bu sadece kendime değil aşka hakaret olur.


belkide gitmesi gerekiyordu. benimle alakalı değildi sanırım konu. hala saflık mı yapıyorum ne. ama kabul edemem dedim. olmaz. o beni seviyorrdu. hepte sevecek hala buralarda biryerde bana bakıyor. belki bir kalabalıkta yaklaşıp hala onun aldığı parfümümü kullanıyorum diye kokluyor. ben onu ne kadar sevdiysem o beni daha fazla seviyor. birgün kavuşacağız yine. aslında ayrıldık bile sayılmaz. hergün yatarken onu düşünüyor, zil çaldığında o geldi diye kapıya koşuyorum.


acaba ne zaman gelecek. mutlaka denk getirir özel bir güne. doğum günüm desem daha çok var. çıkmaya başladığımız gün olabilir. bana gelmese bile beni almaya mutlaka gelecek. o gelmezse ben ona gideceğim çok bekleyemem sanırım. tek vazgeçemeyeceğim onun sevgisi. ve biliyorum oda beni seviyor.