Beyaz bir dilekçe gönderdim doruğuna yaralarımın ki sarsın sarmalasın acımasız hayatın kaybettirdiklerine demiyorum kazandırdıklarına... şu insanları neden anlayamıyorum. iyilik görüntüsü ardında takındıkları maskeleri çıkaramadıklarını gördüğümde daha da çılgına dönüyorum. Kötüsün, kabasın, bilgi cahilisin kabul et ama nafile... "ben iyiyim, ben mükemmelim, ben doğruyum..." naraları atarlar etraflarına. Sonra bakarsın gizlendikleri perdenin arkasından birden çıkıverilirler basiret sahibi olanlar ve tanrının yardımı olan insanlar tarafından. Ee hayatın bir yüzü bir astarlı yüzü varmış. Bunuda maskeyle dolaşanlar olmasa anlayamayacaktık hani. Aslında her insanın verdiği ve kazandırdığı şöyle böyle katkıları var hayata... Ama iyi ama kötü... çirkinliği, güzelliği ile. Hey hayatım bilki kaybetmiyor kazanıyorsun. Yılgınlıklar ancak acizlere, korkaklık ancak cesaretsizlere, tembellik ancak kaçanlara yakışır.