Bazen....
Nasılsa kendimi
Alamıyorum doyasıya hıçkırmaktan



Silik ...
Duvarlara bakarak
Anlam aramaktan mana solumaktan



Korkarım...
Hiddetle derinliğimde
Kaybolmaktan, ben zaafı bakımından



Boğulmadan...
Darlığı yaşatan ağadan
Ve sızarak ortalığı yasa boğdurmaktan



Hiç bir...
Hevesim olmadı
Ne bağda ve nede bahçelerin şahında



Hissedilen...
Susuzluğun çardağında
Mumla oralarda yetinerek kalırsam da



Anamın...
Ahına kalmadan
Hazzı yaşamaya doymadan solsam da



Babamın...
Nazarında atiye
Uzanıp baksam da, düşlerime kansam



Gelen gitti ...
Silinmeyenlerde
Desenler, umuda nefesleri bak hasretti



Murat...
O nefesler için
Sukuta haiz olacak hikmetli olan vakitti



Kimlikler...
Azimle silikleşti
Kelimeler devşirildi elbette ki çok hazindi



Lakin...
Bir zamana nakşeden
Hakikatti, nisyan bizim şenliğimizde şevkti



Sabiler...
Mefkûreli nesillerin
Rengârenk açan hasbi çiçekleriydi bir filizdi



Henüz...
Takate ermeden kalpleri
Bir düşünelim kimler tarafından şeritlenmişti



Tahkiki...
Mütemadiyen ötelendi
Mukallit kimliği payelenerek onlara öğütlendi



Umut...
Solgunluğu vehmedildi
Sabi zihinlerine zerk edilen varlık asliye dendi





Mustafa CİLASUN