Değerli Dostlar!
Dua ne büyük bir terapidir.

İnsan aciz, garip, kimsesiz ve çaresi kaldığında,
Veya kendisini öyle bir haleti ruhiye içinde his ettiğinde!

Rabbine müracaat edip,
Kalbini ve ellerini açtığında,

Bilir ki!
Onu gören, bilen, gözeten, sesini duyan, çağrısına cevap veren,
düşmanlarından koruyan ve ihtiyaçlarını vermeye gücü yeten,
Bir sevdiği ve tarafından sevildiği Rabbi var.

O zaman dertler biter,
Sıkıntılar gider,
Problemler çözülür,
Ruh ferah ve feza lahut ikliminden,
Huzur ve güven esintileri ile yeniden can bulur,
Damarına kan yürür.

Tüm sıkıntıların sebebini,
İnsanın olaylar karşısında kendisini zayıf ve çaresiz görmesi ile,
Koskoca dünyada, Kalabalıklar içinde,
Kendisini kimsesiz ve yalınız his etmesinde aranmak lazım.

İşte dua bu kaosu insanın kalbinden kovar.
Kabustan kurtarıp, yerine huzur, güven ve mutluluk verir.


Allah duasız bırakmasın,
Dualarımızı kabul buyursun.


Not.:
Resimdeki güzel çiçeğin tohumu dua etmiş!
Allah’ım bana yardı et.
Üstümü örten taşı toprağı deleyim.
Akıllara durgunluk veren güzel sanatın ile
Her yerde mütecelli ismi şerifini gözlere göstereyim.

Allah duasını kabul etmiş.
Onun gücünün çok üstünde olan
O sert taş ve toprağı delip geçmesine yardım etmiş.

Duanın Gücü.
Allah’ın gücüdür.

Kullana bilene ne mutlu.