Yıllardan beri bilim adamlarının haykırışların kulak asmayan insanoğlu, son zamanlarda olagelen deprem ve sel felaketleri ile acaba kendine gelebilecek mi ki ?
Bir zamanlar insanoğluna toz pembe görünen dünya artık her yönü ile grileşti. Öyle ki aşklar, sevdalar, Arkadaşlıklar, dostluklar ve hatta içimizdeki sevgi dünyamız bile grileşti…
Toplumlar alabildiğine özgürlüğü ararken baskıcı rejimler bunlara müsaade etmedi, sabır sabır bir gün toz pembe gözlükler çıkarılmak zorunda kalındı ve sonucuna bakmaksızın zorla veya ölümüne bile olsa özgürlüğün peşinde yürüyüşler başlamak zorunda kalındı.
Bu arada demokrasi ile yönetilen ülkeler bu hususta karşıdan bakmak ve demokrasi ile yönetilen ülkeler örnek alınmaya başlandı. Halkın kendi kendisini idare şekli olan bu sistem galiba en iyisi, beğenmedin yenisini seç, olmadı bir daha ki seçime değiştir..
Dünya değiştikçe toplumlarda, düşünce farklılıkları da değişmekte daha iyiye doğru bir süreç yaşanıp gidilmektedir.
Artık zalimlere, zulüm edenlere bu devinde yer yok, yakın bir geçmişte bunun bir çok örneklerini görüp ibretle yaşadık.
İçimizde ki sevgiler bile pembeliğini kaybetti gerçek renkleri görmeye başladı onun için sahte renklere yer kalmadı şu sevgi dünyamızda ki romantikliğe…
İşine gelmedi hadi sana güle güle yolun açık olsun sevgilim denilen bir zaman diliminde yaşanıyor aktık. Galiba da en iyisi bu, ya seveceksen adam gibi seveceksin , yada kendine göre bir sevenini bulacaksın…
Dünya yeni bir uyanışa doğru yelken açtı, elbette ki üzerinde yaşayan insanlarda öyle, yok artık öye kandırmacalar aldatmacalar, yok artık yapıcez edicezler. Tüm insanlık alemi eşitlik, adalet, sevgi ve saygı, ama bu güzelliklerin gerçeğini istiyor..
Sevgi ve saygılarımla.