Dönüp dönüp çareler aradığım bu geceden,tek çare buluyorum kendime.
Herşeyi yutup susmak,kalbime inen o yumrugun acısını kendime bile sezdirmeden
yavaş yavaş çekmek geliyor içimden bu gece.
Ve bu gece,bu karanlık beni susturuyor söyleyeceğim,yazacağım herseyin anlamsız kalacağını biliyorum.
İşte o yüzden susmak belkide bazen herşeyi anlatmaya yetiyordur.
Ne desem,ne yazsam,ne çizsem biliyorum anlatamıcam özlemimi"Dön"desem yine eksik kalacak biliyorum.
İşte o yüzden ben sadece susarak özlüyorum seni.
Belkide böyle bir özlemi susarak çekmek yaraya kezap dökmek gibi ama elimden başka birşey gelmiyor bu gece.
İşte aciz bir geceden yarasına kezap dökülmüş bir kuşun acısıyla sesizce ama yürekten bir çığlık atıyorum,
Ve çok gecmeden yine susuyorum.Ve yine özlediğimi kendime bile söylüyemiyorum.
Sadece susmak daha fazlası gelimiyor ki elimden sadece susup özlemek kalıyor bana bu yorgun geceden.