[ kalin ] Bir yaşam ki anlatılmaz o zamanlar çocuktuk ve hersey çok güzeldi. ben ve ailem küçük bir kasaba da yaşarken çok güzeldi. O zamanın çocuk gözüyle aileme baktığımda annem mutlu babam mutlu kardeşlerim herkez neşe içinde oturu güler eylenir ve oynardık babam işten geldği zaman herkes çok mutlu olurdu.
Aslında işin gerçeği hiç de öylle değildi. Dışardan çocuk gözüyle görünen mutlu aile tablosu ama babam hayatın dönüm noktasındayken annem geçmişten gelen kırgınlıklarla içinde kurduğu dünya da mutlu gözüküyorladı sadece... babam çok acı çekmiş hamallık yaparak milletin içinde bağrtı işiterek beliki de üç kuruş harçlığı bizleriçin kazanmaya çalışkren biz sadece evdeki mutluluğu bilirdik.Babam eve gelirken bütün mutluluğu dışarda o gece gündüz hiç durmadan çalıştığı yerde bırakırdı.Annem o kadar mükemmel bir kadındır ki bütün o geçim sıkıntısına rağmen hep yüzü gülerdi hiç birzaman çıtı çıkmazdı mutluydu o da kendiiçinde çünkü çocukjları vardı. Multu olması gereken üç önemli sebebi onlar dışında kimi vardı ki hep onlar için kocası için sürünüp durdu.o bundan hiç te şikayetçi değildi.çünkü o bir kadın dı mükemmelliyetçi her sey onu üzebilir sıkıntı çekebilir ama asla pes etmez. çünkü o bir kadındı. ailesini seven çocuklarını seven ailesini korumasını bilen koca yürekli bir kadın.
o sadece bir anneydi. anne