Hayat merdivenler gibi, bir inip bir çıkıyoruz.

Dünyaya gelirsin her şeyden habersiz ağlayarak merhaba dersin, sonra zamanla basamakları tek tek çıkarsın. Önce emekleyerek, sonra tutunarak, daha sonra kimseden yardım almadan tek başına.

Sonrasında ise eğer başarabildiysen ayaklarını yere sımsıkı basarsın artık bir yerlere gelmişsindir. Güzelliğin yada yakışıklılığın, sağlığın, paran ve mevkin bütünüyle güç sendedir. Çünkü zirvenin en tepesindesindir.

Sonrasında ise yere sımsıkı basan ayakların artık basmaz olmuştur. Güzelliğinden ve yakışıklılığından hiç bir eser kalmamıştır . Paranda, sağlığında, mevkinde elinden tek tek gitmiştir.

Kim var yanında yada kim kaldı??? Hiç kimse değil mi? Tek başınasın. Eğer yaşadığın hayata ve ömrüne nankörlük etmediysen yaptıklarınla gidersin.

O da senin amelindir. Bizi mükafata erdirecek yada yaptığımızın karşılığını alarak sonuçta çekeceğimiz cezamız ile bir başımıza kalmışızdır.

Dileğim o ki kalp gözümüzün ve amelimizin iyi olmasıyla mükafat alanlardan olalım !...