Gözlerini kapatıp geçmişe yolculuk yaparken çocukluğunu alıp sakladı düşlerine. Yaramaz değildi ama çok alıngandı doğrusu. Oyunlarda hep liderliği sever; arkadaşlarınla beraber olmaktan müthiş keyif alırdı. Annesinin nazlı kızı ;babasının tatlı cadısı,kardeşininse dert ortağıydı. Kirpiklerinde biriken özlemlerini yastığında gizledi sessizce .Uykuyla mücadele ederken en sonunda gecenin derinliğine kayıp gidiverdi...

Sabahleyin kalkar kalkmaz bir türlü beceremediği sobanın küllerini boşaltmaya çalıştı.

Bir yandan kahvaltısını yaparken bir yandanda hazırlanıyordu. Çok geçmeden okulun yolunu tutmuştu bile.

Ancak öğlene doğru ilçeden gerekli malzemelerle ustalar gelmişti.Muhtar da toparladığı köylülerle hemen işe koyuldular. Dila ile Metin de ellerinden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyorlardı..

Cazım söz verdiği gibi kızını okula kayıt ettirmiş; hemde üstlendiği sorumluluğu büyük bir ciddiyetle yapıyordu..Hepsi imece usulu çalışıyordu. Camlar birer birer takılırken duvarlar da boyanmaya başlanmıştı. Aliye Teyze koca bir çaydanlıkla çay demlemiş; diğer komşularda tepsilerle yemekler getirmişlerdi.

Okulun tadilati gün boyu sürmüştü. Artık yarın devam edillecekti.İlçeden gelen ustalara herkes seve seve evlerini açmıştı.

"Okulumuzun bayrağı çok solmuş."dedi Dila.

" Ben bir ara ilçeye gideceğim Okumak istediğm kitaplar var hem onları hemde bayrağı alır gelirim."

Yol boyunca konuşa konuşa yürüdüler.

" Birşey daha söylüyeceğim ne dersin ?

" Neymiş bakalım ? merak ettim doğrusu."

"Biz hafta sonları da okuma yazma bilmeyen köy halkına yardımcı olsak diyorum.

Bu uygulama çoğu köylerde var ama ..."

"Çok güzel bir fikir.Bakalım bu konuyuda görüşürüz muhtar baba ile."

Dila öyle sevinmişti ki; kendini tutmasa çocuk gibi hoplayıp zıplayıp koşturacaktı.

O akşam tüm yorgunluğunu mutluluğa bırakmıştı adeta.

Not defterine hemen yüreğindekileri karalamaya başladı.

"Mutluluk su damlası gibidir; onu aradığımızda ,ona susadığımızda...Ahh! bir yağmur yağsa..."

Okadar dalmıştıki kapının çalışıyla kendine geldi.

" Kim o ?"

"Hoca haanııım beniiim Şirvaan ."

Mustafa nın eşiydi gelen. İçeri buyur etti. Tandır ekmeği getirmişti ona."

"Benim bu ekmeği sevdiğimi nasılda biliyorsun . Çok teşekkür ederim."

" Afiyet olsun. Şeyyyy...

" Birşey mi diyeceksin."

" Heee "

" Gel oturda anlat bakalım."

"Benim uşah ogile gitmek istemeyiii."

" Neden ?"

" Korkiiimiş heçte söz dinlemiii. Bubası gıziiiiiiii vuriii o zeman."

"Yavaş yavaş okula alışacak merak etmeyin .Ama asla bir daha dövmeyin lütfen. Hem sizden hem okuldan iyice soğur ."

" Dogri diiisiniz ama çoh yaramaz."

" Anladım; yarın bir ara size uğrar yaramazla konuşmaya çalışacağım olur mu ?"

"Ne gadden eyisin hoca haanım."

"Gene bir derdin olursa hiç çekinme.".

Kadıncağızın aslında söyleyemediği çoktu çokkk. hangi birini anlatsın ki? Hep susan, hep sabreden, her yükü taşıyan hep onlar... onlarr...Yasalara göre kadın erkek eşitti ama...

Dila arkasından bir süre bakıp kapıyı kilitledi.

Sevdiklerinle görüşmek en keyif aldığı saatlerdi.Aslı ile eski günlere ; derinlere dalmışlardı. Ahmet’ in biraz canı sıkkındı, "sorunlar bir türlü bitmek bilmiyor " diyordu.

" Hani bana çocuk kitapları yolluyacaktın ? " diye sitem etti ona.

" Offf ... özür dilerim inan bir bakayım ; en kısa sürede yollayacağım söz."

Annesi , babası derken kardeşi ...

"Ablacığım kitapları toparladık iki gün sonra kargoya vereceğim."

"Harikasınız . Müthiş bir haber bu."

Kursta yapılan testlerden ; fende biraz zorlandığından söz etti uzun uzun.

Karşılıklı iyi geceler dileğiyle telefon kapandı.

Ünite konularını birkez daha gözden geçirirken ; sanki sanki karşısında minikler var gibiydi.

Alfabe, heceler, okul şarkıları, marşlar hepsini hazırlamıştı.Yurdumuzun nehirleri,denizleri,dağları... sonra sonra vücudumuzu tanıyalım...Türkçe , güzel yazı yazma...güneş sistemi, gökyüzü...

Telefon...

" Hayırdır kim acaba ?"

" Efendim buyrun."

"Güzel geceler Dila Hanım Ben Doğan."

Yüreği heyecandan yerinden fırlayacaktı sanki....



NEŞE KIZILYAR



DEVAM EDECEK...


CAN DOSTLARIMDAN ALTIN DAMLALAR
...............................................................................................................

Hazırlıklar bitmedi daha,
şahit olmak ne güzel böyle heyecanlara.
Deryaların kenarında seyir ne demek,
doyasıya ıslanmak ister duyarlı gönül.
Paçalar sıvandı, ümitler hep bahardı.
Sitem yollandı uzaklara, biraz da naz ile
duyan utandı, raflar karıştırıldı erdem adına.
Kitapların hepsi kurtulacak tozlarından,
ses vermez ama duyar gibiyim
o şen kahkahayı çok uzaklardan…

Ah gönül, ah…
Bahçede gülü gördü, şafak sökecek.
Damarlarda dolaşan kan
karşılıklı sevda taşıyor hayallere.
Anladım ki;
dağların ardından ışıklar süzülecek.
Dila sevdi, Doğan sevdi ne güzel!
Söylüyorum işte, bir kenara yazın.
İşler rayına oturunca
her şey güzel olunca
geride nice güzel hatıralar bırakarak
tayini çıkar bu kızın mutlaka…................yaban böceği

.............................................................................................................