Hayatımda bir erkek var;
Yakışıklı, sempatik, her zaman düşünceli, ama bazen kaba ve itici (: Hayatımı bağışladığım, çok sevdiğim ve bundan sonrada hep sevmeyi planladığım bir erkek. Biraz uzun boylu ama olsun, yürürken babamın elini tutar gibi tutuyorum. biliyorum o beni heer şeyden korur. Oturunca boy farkımız kalmıyor. İşte o zaman da sevgilim oluyor. Yyanımda değilken mesajlaşıyoruz. Ozaman da annem oluyor bu adam, ne tuhaf dimi (: Beni merak ediyor, sürekli arıyor soruyor. Bana ulaşamayınca da deliye dönüyor. Haliyle azar da yiyorum tabi arada (: Ama olsun onun kızmasını bile seviyorum ben.

Bazen kavga ediyoruz, bazen çocuk gibi küs işaretleri yapıyoruz birbirimize. Hatta sınırı aştığımız bile oluyor, bağırıyoruz, çağırıyoruz. Telefonlarımızı kapatıp günlerce açmıyoruz. Olsun, haksız da olsam özür dilemeyi seviyorum ben. Haksız da olsan özür dilemelerini seviyorum. Ama en çok da seni seviyorum (: Beni kaybetme korkularını, bana aşık oluşlarını, bana bakışlarını, bana dokunuşlarını seviyorum. Kokunun büyüsü, terinin tuzu, gözlerinin derinliği hepsini çok seviyorum.

Seni seviyorum, seni seviyorum..

İyi ki hayatımdasın sevgilim.