Gözümden süzülen damlalar değil mühüm olan,bunlara sebep olan sensin bunca zaman...

Elimde avucumda ne varsa senden sonra kalan,tek tek attım hepsini bir kenara.Yoluna baş koyduğum sen,duvarlar ördü bana.Ne kadar sessiz kaldıysam o kadar yenik düştüm karşında.Sustukça hırçınlaştı yüreğin,konuştukça kaçırdın gözlerini.Düşünmedin ki benim içimde kaybolan kendini.Zannettin ömür boyu sana ait olacak bu kalp.Sandın ki sırf senin için atacak.Söyle bana;ölü bir bedende ruh ne kadar yaşayacak...Son demleriydi son satırlar sana yazdığım.Bir veda mektubundan çok,bir şarkı güftesiydi sanki mısralarım.Söylendikçe dillere düşen,okundukça içine işleyen.Basit bir aşk değildi benim sana duyduğum.Hasretlerin en büyüğünü yaşadım,sardı ruhumu yokluğun.Bir fırtına tuttu bizi sonunda.Aşk denen illeti kattın tozu dumana.Sana dair kıldığım bütün anlamları,itiverdin kapı arkasına.Ayrılıktı düşen benim payıma.Sen neredesin bilinmez.Bense baktığın her yerdeyim.Görmek istemediğin her surete,duyduğun her seste benim sesim.Sevmedin bilirim,Sana en büyük ahım sana olan sevgimdir benim.Ben acılarımı mutluluklarımın arkasına saklayan pahalı bir eserim..