‘Dostları özlemle kucaklamayı unutma,
Çocuk sevmeyi,
Ç:icek koklamayı unutma,
En zorlu anındayken bile kavganın,
Gökyüzüne bakmayı unutma..’

Güne gülerek başla…



Bugün her şey güzel olacak. Mayınlara basmadan yürüyeceğim örneğin. Kimseye kızmayacağım, kimseyi kızdırmayacağım. Bağ bozumu yapmayacağım kelimelerime, özgür bırakacağım aklımı. Mesela herkesi seveceğim bugün. Sevdiklerim yine bilmeyecek onları sevdiğimi ve belki kimse sevmeyecek umursamayacak beni veya ben bilmeyeceğim yine bütün bunların incinmişliğini.

Bugün güzel bir gün olacak. Kinlenmeyeceğim yine, öfkelenmeyeceğim. Bugün olası bütün umutları kuşlar gibi besleyeceğim. Yaraları bantlamak için sargı bezi taşıyacağım ceplerimde. Ateş olmayacağım, anaç sulara salacağım kendimi. Üzmeyeceğim kimseyi, belki kendimi. Gülümseyeceğim, çıkarsız gülümseyeceğim. Çok düşüneceğim, az konuşacağım bugün. Çokluktan arınıp sadece hiçliğe odaklanacağım.

Bugün güzel olacak. Bugün kalbimi yurtsuz bırakıp, kendi ihtişamlı ülkesini kurmasını gururla seyredeceğim. Dostlarıma zaman ayıracağım. Vakitsizliği lügatımdan çıkaracağım bugün! Çocukların gülümsemesine pay biçeceğim hissemden. Ezgilere haraç vereceğim yürürken eşlik etsinler diye ritmime. Günaha da bulaşmayacağım bugün, ah’a da…

Pişman olmayacağım bugün. Keşke demeyeceğim hiç. İnsanları olduğu gibi kabul edebilmeyi ve sığ sulara alışmayı öğreneceğim. Derinliğe takılmayacağım bugün, derinliğin de ürkütücü bir yanının olduğunu unutmayacağım. İyi ki! Diyerek şükredeceğim bugün. Çok şey istemeyeceğim, az’a kanaat etmeyi dileyeceğim. Dua edeceğim, her duanın kabul kapısının bir gün açılabileceğini bilip huzuruna sığınacağım, ruhuma şifa üfleyeceğim. İyi dilekler, iyi niyetler taşıyacağım bugün kova kova. ‘Cennetimi ateşe’ teslim etmeyeceğim. Hatalarım için tövbe edip, yakaracağım Allah’a… Kirlenmeyeceğim bugün, lekelemeyeceğim saflığı..


Annemi arayacağım bugün, eteklerim zil çaldığında ne yaptığım, nereye koştuğum gibi acayip sorular soracağım. En mutlu günlerimi anlatmasını isteyeceğim belki… İnsanlara yine güveneceğim bugün, aklıma hainlikleri getirmeyeceğim. Med-cezirimin en dokunaklı yerinde isyan etmeden çığlık çığlığa şarkımı söyleyeceğim. Şiir okuyacağım bugün, birkaç aşk filmi seyredeceğim, vaktim kalırsa hatta, eskiden yaptığımız gibi şişe çevirme oyununu oynayacağım şişesiz. Doğruları bağıra bağıra, cesaretimi ispatlayarak göstereceğim.


Bugün çimenlerde yalın ayak koşacağım. Gökyüzünü gözlerimle çervreleyip, olmayan bir gökkuşağından rüzgar gülü yapacağım renk renk… Öyle çok şey yapacağım ki bugün, bir tek her şeyi bu güne sığdıramadığım için hayıflanacağım. Bugün de ölmediğim için, hala nefes aldığım için, olması gereken miktarda hayaller kurup yarınlara dair, olması gereken pozitif seansları ve mutluluk senfonilerini heybeme yükleyeceğim. Yaşıyorsam bir umudun hala var olduğu ve herkesin ikinci bir şansa ihtiyaç duyduğunu unutmayacağım. Kendi coğrafyamın haritasını kendim resmedip, gülümseyerek bakacağım aynadaki yansımama… Sonra gün yetmeyecek bana ve yarın da devam edeceğim güzel olan hayata… Bugün güzel bir gün olacak, bugün çok güzel bir gün olacak, ben elimden geleni yaptığım için!



fulya/mart2011