... aniden bir gün hiç görmedigim ama bildigim akrabalarımın yanına gitme istegi gelmişti adeta onlarla bir ömür geçirmiş gibi ama ayrı kalmış gibi bir histi içimdeki.
o hafta hem okula gittim hemde hafta sonu calısarak biriktirdim yol paramı
adeta sevgiliye dduyulan özlemdi içimdeki. çıktım yola güzel gökyüzünün maviligi , ırmakların şarıltısı, kuşların sesi büyülüyordu adeta, içimde bir heyecan sanki bindigim araba havalanacak gibi bir den uçucak gibiydim.
izmite vardım ve ilk deniz kenarına gittim. ve deniz kenarındaki deniz anaları insanı büyüler güzellikte ve nasrettin hocanın gölü mayalamasına benziyordu .
kıyı bembeyaz olmuştu . son ra bir kaç görev li geldi ve denizi temizlemek için bir makina koydu denize ;
adeta yalvarıyorlardı deniz anaları
- "kurtarınnnn bizi nolur der" gibi kaçışıyorlardı.
yardım için çok geçti makina hızla ilerliyor önüne gelen canlıyı yok ediyor ve bunada "denizi temizlemek diyorlardı"
bir canlıyı yok etmek temizlik midir? diye düşündüm .
hayır hayır deyildi tabe
geceleri uykumda" neden bizi kurtarmadın" diyorlardı deniz anaları soluk soluga uyanıyor adeta denizden çıkmış gibi sırıl sıklam uyanıyordum.
sabah uyandıgımda deniz görevlilerinin yanına giderek yaptıklarının kötü birşey oldugunu ve temizlik dedikleri şeyin bir canlı katliamı oldugunu anlattım.
ve onlarda:
- bizim işimiz kardeşim katliam sa napalım
dier görevvli::: napsaydık eve götürüp beslesemiydik .
dedi
sanki başımdan aşşagı soguk suları dökmüşlerdi.
hemen oradan uzaklaşıp eve döndüm.
1hafta boyunca hergün aynı rüyayı görüyordum deniz analarının durmaksızın bagırmaları ve inlemelleri geliyordu.
sabah kalktım elimi yüzümü yıkamadan görevlileri şikayet etmeye gittim.
gittigimde söyledikleri sözler pek iç açıcı deyildi.
görevlilerin dediklerini tekrarlıyorlardı resmen.
eve döndüm ve hayatım boyunca bu ızdıraptan kurtulamadım...