tam olursun ya bir an, tamlayanını unutarak bütün olmaya çalışırsın.
Unutmak: üzerini bir şeffaflıkla örgülemek. İnce ayrıntıları düşünerek, şeytani planlara yelken açmak kaçakça.

Kimlik gizlemenin en küçülmüş haliyle saklamak gerçeğini. Ufuk çizgisini, ömürsınırının üzerine gezdirmek. Üzerine de karamsarlığı serpmek gerekir. İşte nefis bir laminant mutluluk.

Dalgın ruhun geçmişin şehvetine susamışken, sen geleceğin havuzunu doldurursun ucuzluklarınla. İşporta parlaklığı yıldızlarının loşluğunda kaybolursun.

İrdelersin hiç durmadan sebeplerinin saçma telaşesini. Kendini yüzünü bile görmediyin yansısız görünümünün hayranı olarak bulursun. Bulamadığın birşeyler de vardır, ama sen bunu da bulamazsın elbette.

İçindeki hayvan bağırır kafesinden bıkkın, sen ise altın olsun da parmaklıklarını ilah sayarsın. İçindeki asil utanır tutsaklığından da sen bir avuç yeme taparsın.

Niceleri geldi , bu yollarda bitap düştü. Zirveyi tırmanmadan uçanlar, tepedeki baskı karşısında kanatlarından oldular. Yola sakin başlayanlar emekleyerek ilerlediler.
Skor ise ilginçti, Geç te olsa sürünenler kazandı. Bu zıt gerçek ağızları açıkta bırakan inanılmışlıkları okyanuslarafırlattı.

Dengesiz bir dengede piyonluğu öğretti yaşamak. Hilyeyle, hurdayla bile bile yenikliği enpoze etti gelişimi zayıf benliklere. Hırsızlığının cezasını parmaklarıyla ödedi yankesici cimriler. Kurnazlığın tilkiye av olduğu oyunların içinde yem edildi.

Sen mi deyiştireceksin? Usulsüz kanıtlarınla, yetersiz delillerin ışığında, takipçi tezler tutarsızlığında. Gerçek diye gizlendiğin, dikenli tellerin acıtmışlığındaki gülücükler havasında olan, sabit yanılgılarından vazgeç.

Ne gerçek senin adımlarına uyum sağlayacak, ne de bilimsel açıkladığın yontmalarının gücü yetecek deyiştirmeye. Beyaz, beyaz olarak, siyah ise yas karası olarak kalacak. Sen ve
senin gibi geçici devrimlerin, her devirde unutulmuşluğa satılacak.

HAYAL ALEMia