SONBAHAR HERZAMANKİ AZAMETİYLE KAPIMIZDA VE SENİN YOKLUĞUNLA
SANKİ BİRAZ DAHA AĞIR VE HEYBETLİ GEÇİYOR.SAYAMADIĞIM YADA
SAYMAK İSTEMEDİĞİM KADAR BAHAR YAĞMURU ISLATTI TENİMİ, BEN
YİNEDE YOKLUĞUNUN O GARİP KOKUSUNU SİLEMEDİM TENİMDEN.ÇARESİZ
YAŞANAN DÜŞLERDE GİBİ NE VAR OLANA YETEBİLİYORUM NE OLMAYANI
BIRAKABİLİYORUM .ANLAYACAĞIN BİR TUHAF ÇIKMAZDA ÖRSELENİYOR
RUHUM.İSYAN DEĞİL AMA BÖYLE OLMASAYDI DEDİĞİM ÇOK OLUYOR VE EN
ÇOK GÖREMEDİĞİM ANLARA CANIM YANIYOR. SADECE BAKARAK YAŞADIĞIM
ZAMANLARIN TORTUSU ÜZERİMDEKİ AĞIRLIK.GÜNEŞİN TÜM IŞIK
OYUNLARINA RAĞMEN BİR TARAFIM GÖLGEDE ÜŞÜYOR, ANSIZIN KANIMDA
DOLAŞMAYA BAŞLAYAN Bİ ÖFKE FIRTANASINA YAKALANIYORUM OLUR
OLMAZ BİR SATTE GENZİMDE BURUK BİR TAT KALIYOR.GECE BİTMEDEN
BİTMEYEN Bİ SAVAŞ KOL GEZİYOR, HÜCRELERİMİ LİNÇ EDERCESİNE...
HOYRAT BİR SEVDA BENİMKİSİ, YOKLUĞA TUTUNARAK BESLENEN ,
UYKULARIMI HİÇE SAYARAK BÜYÜYEN VE EN ÇOK SENDEN YANA VURAN Bİ
SEVDA.BİR KERE DAHA CİĞERLERİM KOKUNLA DOLSUN BİR KERE DAHA
SESİNDE UYKUYA DALABİLEYİM İSTERDİM OLMADI.BU BİR RÜYA OLSAYDI
VE BİTSEYDİ SABAHIN İLK IŞIKLARI SENİN GÖZÜNÜ ALIRKEN
UYANABİLSEYDİM KOLLARINDA DAHAMI GÜZZEL OLURDU HAYAT
BİLEMİYORUM AMA BUNUN İÇİN BİLSEN NE ÇOK ŞEYDEN GEÇERDİM,BİLSEN
GELİRMİYDİN ANNE....