Başımdan geçmişi var
Biliyorum..
Benden mevsimleri, yağmurları, rüzgarları savaştırmamı bekliyorsunuz..
Siyaha boyalı perdelerinizin arasından sızacak en ufak bir kızıllığa aç çapaklı gözleriniz...
Ve meydanlara fokuslanmış ruhlarınız kopacak bir kıyameti keramet sanar biçare...

Duvarları muhannet evlerin içine hapsolmuş ömrü tecrit ruhu karantina ve kulakları asam hüznün buğulandırması beklenir en çok son baharda, cam kenarında ...

Aklın, parmak ucuna gelişiyle can bulacak bir düşü çizmek ve ilk damlayla boğuluşuna içlenmek için...

Ve benim çizmişliğim var.
Yerini ve kalemi önemsemeden hemde çıldırasıya üstü karalanmış ya da kararmaya yüz tutmuş ne varsa şimdilerde ;

Ne zaman nihavent blr akşam üstü arasam karalamak için , durağı rast gele gece
yarılarına açılıyor pencerem

Dışarıdaysa,

Savaştan dönen, mağlup yağmurlar,
terkileri patlamış alkış dolu muzaffer rüzgarlar
ve birde başı sonu belirsiz

Son bahar . . .



ß