SEVGiLi KIZIM JESIA

Kelimeler yetmezdi bir yerden sonra çarkini çevirmeye sevdanin.Önce ayriliklari bitirmelisin beyninden,sonra acilari dindirmelisin yüreginin derinliklerinde,sonra kurutmalisin sayfalarin arasinda o gülleri.Ve bilmelisin o Güllerin hayatindaki hangi sayfalarinda kuruttugunu.
Artik yeni bir Gül yesermisti tazemi taze ve kokusuylada gülücükler birakiyordu yüzlere. Savasacaktik beraber her zorluklara herkesese inat!!!En yakinim tek varligimdin.... Yürümeliydik zamana.Üzüm karasi gözlerin hayat suyum olmali,Altin sarisi saçlarin rüzgar olmali ve uçurmali bilinmezliklere. Hiç düsünmemeliydim mesafeleri,aylari, ve yillari,O zamani seninle yasamaliyim....Kisin koynumda uyutacaktim ve Bahar seninle günes olacakti.Artik üstümdeki günes sendin.Dört mevsimi en güzel seninle yasiyordum.Iklimlerin en güzelini yüregimin derinliklerine getiriyordun.Seni yasadikca mutlu oluyordum.Sen benim hayatimin süpriziydin Sen benim Gönlümün Martisiydin.Senden vaz gecmek asla!!! ....Ama simdi baslangiclarimda ve bitislerimde vazgecilmezim oldun.Sevgili kizim!!Bu yasama yabanci olmaman,uzak kalmaman,yenik düsmemen icin yaninda olacagim.Sana sevgilerin en güzelini vermeye calisacagim .Yüregimdeki okyonuslarin dalgalarindan sana elimden geldigince ögle bir kuvvetli kalkan yapacagimki,Hayat yolunda kendi yaptigin deneyimlerinin ve ögrenimlerinin kolay olmasi icin.Biliyorum insanlar düse kalka büyürler,hatalar yaparak ögrenirler,aciyla severler.Ama sana o dalgalarin kücük fisildamariyla yüzüne gülümseme ve kalbinin derinliklerine koca bir yürek yapmasini sagliyacagim.Sadece verdiklerimle degil,Hayat yolunda aldiklarinla bütünlestirmeni istiyorum.Isminin anlami gibi.
Iyiki varsin KIZIM......Yüregimdeki
Gençlik bahar mevsimidir yasadigin ömrün. Hayat kovalar, sen kaçarsin. Sonra sonbahar gelir çalar kapini. Eskiden basinda esen kavak yellerinin rüzgari üsütür içini, kendine sarilirsin. Güz yapraklari gibi sararir düslerin, düslere kirilirsin. Ardindan kis gelir. Pesini yasli bir gölge izler. Güzdüzler siyah bir sise bürünüp gece oldugunda karanliklar serpilir üzerine agir agir. Yildizlar parlasa da gözün yine karanligin o serin o esmer koyulugunda gezinir. Saatin sesi gecenin sessizliginde sana yalnizligini haykirir, sen unutmak istedikçe. Müptelasi oldugun bir gülüs, özledigin bir çift göz sonsuzlukta gözlerinden geçer durur, kimbilir kaç kez? Herseye ragmen kisi yasarken bile her safak yepyeni umutlari getirmeli, uçup giden hayallerinden bombos kalan avuçlarina. Binlerce kez solsanda bir çiçek safliginda tekrar açabilmeli ve aynada kir saçlarinla kendine gülebilmelisin. Ta ki; hayat sana sirtini dönüp gidene dek!

Annen Nilgün Stauch