Eksik Yaşam

Yaşam bir çizgi;
Bazen düz, bazen eğri...
Var olmanın nedir bedeli?
İşte onu iyi bilmeli.

Beyaz düşler mi?
Onlar da bazen gri, bazen siyah.

Eksik etek; eskilerde şimdiki gibi konfeksiyon yoktu. Tabi ki hamile kıyafeti taşralı kadınlarda özellikle dikilmiyordu. Her zamanki kıyafetini hamilelikte de giyen kadının eteğinin ön kısmı karnından dolayı yukarda oluyor ve kumaş eksik görünüyor. Eksik etekli olmak kadın için bir zaafmış gibi algılanmış. Benim eksik etekle ve eksik eteklilerle elbet bir sorunum yok. Hem şimdi etekler de eksik değil. Çok güzel hamile kıyafetleri konfeksiyonda bulunuyor, köylerde bile var…

Ben eksik yaşamdan bahsedeceğim.

Avucundan bana bir yudum su ver,
Yorgunum, çok gerilerden geldim…

Hayatı hakkıyla yaşayanın ölüm korkusu olmadığı gibi gözü de arkada kalmaz.
İnsan bu hayatı yaşarken ebediyet kazanır. Bırakan ya da gereksiz şeylerle oyalanan kaybeder.

Senin de olur isteğin dile, kalbin temiz ise
Balı yapan dişi işçi arılar…

Kadınların yaşam üzerindeki muhteşem etkisini görmeyen zaten hayatın hakikatini de göremez.
Hayatın hakikatini göremeyen de yaşadım saymasın kendini.

Ayrı mekânlarda yaşandı,
Bir yerlerde asılı kaldı...
Bire bir örtüşen,
Başka zamanların anıları.

İnsanlık “Biz” ekseninde olunca bireysel yaşamlar sınırsızlaşarak çoğalacak. Kişi “ben” likten kurtulup “biz” olduğunda bu hali yeni “ben”liğini oluşturacak. Asıl benliğini yani. Bir ben var benden içeri. Olan benliğiyle ebedileşecek.

Selam ve sevgiler.

Ahmet Bektaş