Hani ilkbahar yağmurları yağar ince ince bahar dallarına konar yumuşacık..Damla damla can bulur bahara uyanan tomurcuklar..
Bahar ve yağmur kokusu süzülür dans ederek açtığınız pencereden içeriye..
Hani içinizde cıvıl cıvıl bir telaş olur ya baharda..
Kırların o rengarenk çiçeklerine düşer sevinçlerimiz..
Kelebek olur kanatlarımızda maviler,yeşiller,beyazlar..
Papatya yüreğimizle fallara bakarız kırlara uzanıp öylesine..İşte o an şiir olur satırlara dökülmek istersiniz..Ya da uzun bir mektup olur kaleminizin ucundan akıverir sayfalara..
Bir şarkıdır kulaklarınızda..
Bahar-ı sevdam
Eskilerden bir şarkı içinizde bir şeyleri kanatarak..
Belki de çocukluğunuzdan bir an canlanır gözlerinizde.. Bir fotoğraf düşer kareye..Pikaba bir plak koyarken anneciğinizin narin elleri ve gülen yüzü sıcacık bakar size...
Plak dönerken o hafif hışırtıdan sonra dinlediğiniz şarkının hazzını hiç bir şey dolduramaz..
Asil bir şarkının derinliğine,sözlerine alır götürür sizi..

Bir bahar akşamı rastladım size..
Sevinçli bir telaş içindeydiniz..

Sevginin zerafeti,saygısı, ve o muhteşem güzelliği okşar ruhunuzu..
İşte o an sorular sorasınız kendinize..

Ne olduda bir şeyleri tükettik,kirlettik bir tarafa kaldırıp atıverdik?
Ruhlarımızı ne zaman örseledikte yok olduk,küllendik?
Nereye koşarken tökezleyip düşüverdik?
Annelerimizden babalarımızdan dinlediğimiz şarkılarla büyümedik mi? ...
Nerde hata yaptık ta çocuklarımıza dinletemedik,öğretemedik?
Çocuklarımıza hangi arada besteledik öfkeyi,nefreti,ulu orta cinselliğide çocuklarımızın diline dolayı verdik?
Aynaya baktıkta neden aynanın ötesiyle yüzleşemedik?

Cevaplarına kaybolan tüm değerleri eklersiniz..

Bir minik buse kondup ilkbaharın saçlarına yeni bir güne uzun bir uykudan uyanmanın yorgunluğuyla hani bir şarkı mırıldanırsınız belki çocuklarınıza dinleteceğiniz...

Şimdi soruyorum büküp boynumu
Daha önceleri neredeydiniz? ..