Bir tebessümle başlar mutluluk dakikaları, belki ilk görüşte, belkide onu takip ettikten sonra başlarsın... Hayallere sığdıramazsın sana bakarken gözlerinin ve dudaklarının tebessümü kalbini mühürler ona karşı... Bir gece ağlarken çıkıp gelir gözlerinin önüne birden gülümsersin herşeyi unutup kafanı duvara yaslayıp yıldızlara bakarsın... Onu düşünürsün... Eve doğru giderken gözlerinle etrafa bakıp birşey kaybetmişçesine onu arasın.. Yatacağın zaman onunla gözlerini kapatıp onunla sabaha gözlerini açarsın elini yüzünü yıkayıp saçına şekil verip süslenirsin, onunla ilk göz göze geldiğin yere erkenden gidersin, yine gelmesini ümit edip akşama kadar beklersin gelmezse bile umudunu yitirmezsin tekrar tekrar gidersin. Bir gün hiç ummadığın zamanda karşına çıkar ve herşeyi unutursun, ayağa kalkıp ona duygularını anlatmaya giderken onun yanına yaklaşan birini görüp durursun yerinde, onu tanıyan herkese o yanındaki çoçuk kim ! diye sorar ve sonucunda hüsrana uğrarsın ama hiç bir zaman sevmekten vazgeçmezsin, içindeki burukluklarla yaşarsın. Ama en güzeli ne bilirmisin onun resmine bakıp ağlamak ve o resme bakarak Seni Seviyorum demek...