Eskimiş bir yalnızlık..Önce kazanıp sonra kaybettiği hayatlar..Elinde soğuk bir kahve, ağzında yarım bir sigara hayat ne kadar da hazırlıksız sundu kendini ona..
Oyun sandı her şeyi, hızla savrulup durdu.Şiirler yazdı, tökezledi, şahlandı ve duruldu. Neyi kazandı bilemedi ya da neyi kaybetti? Yazı yazmadan da yaşabildi bazen nefret etti kalemden bazense kalem döndü yüzünü..
Denedi başarmayı..
Filmlerden sahneler çaldı hayatına. Sevgi neydi? diye sordu kendine.Sonra ahmakça gülümsedi.O bir filmdi işte. Saf, temiz ama artık esamesi okunmayan bir kavramın sorgulanışı. Sevgi aranmıyordu ki artık..
Sigaraya başlama nedeni geldi aklına.Yalnızlığına ortak edecek başka neyi vardı ki hayatında. Evet vardı birileri yanında, yakınında ama ne farketti ki..Gerçekten varmıydılar yoksa varlıklarıyla yoksunluk yaratanlar mıydı onlar.. Bilemedi, sustu. Kendine uzun uzun susarak verdi yanıtını.Uzunca bir zamandır susmak isterken avaz avaz haldeydi konuşmaları.Bu sefer sustu..
Sigarası ise ona kendini sundu..