Soğuk ve karlı bir Ankara akşamında güzel bir doğum günü yemeğine davetliyim.Kalabalık bir grup olacağız.Bir çoğunu o akşam tanımanın verdiği heyecansa diz boyu.Ama biliyorum,eğlenceli ve güzel bir yemek olacak.Çok sevdiğim kuzenlerim eşleriyle birlikte ve şıkır şıkırız.Daha ne olsun ki?
Gittiğimiz mekan çok güzel,canlı müzik de var .Tanışma merasimi sıcak ve samimi.Ortam harika…
Böyleydi hissettiklerim.Taki bir erkek ve beş bayandan oluşan bir grup gelene kadar.Kapı
dan içeri girdikleri andan itibaren dikkatleri üzerlerine çekmişlerdi.Karşımdaki masaya oturdular.
Yemekleri ve içkileri geldi.İçlerindeki bir bayan,siyah tek omuzlu bir elbise giymişdi.Dağınık kömür karası saçları,akça pakça teniyle çok hoş görünüyordu.Diğerleri ona nazaran daha günlük şeyler giymişti ve bakımsızlardı.Belliydi hallerinden,hani şu o kadınlardandılar.Bir iki duble çakırkeyf olmalarına yetmişti.Şen kahkahalar yükseliyordu masalarından.Yanlarındaki adam hepsini dansa kaldırmış,aynı neşe ve ilgiyle dansetmişti onlarla.Siyahlı kadın müziğinde kıvraklığıyla coşmuş,kendini piste atmıştı.Son derece farklı yada şuh denebilicek şekilde raksediyordu.Mekandaki diğer bir çok kadın huzursuz,eşlerinin tepkisini göz takibinde tutuyordu.
Bizim masadaki bir bayan,PAVYON GÜLLERİ dedi kadınlara.Nedendir bilmem,gözümü alamıyordum onlardan.Belki hayatlarını merak ediyordum.Kendi hallerinde eğleniyorlardı işte.
İçkinin dozu arttıkça bizim masadakilerinde neşesi katlanarak çoğalıyordu.Hani nerdeyse PAVYON GÜLLERİNDEN beter olmuşlardı.Karşı masadaysa içki artıkça, masayı sessizlik kaplıyordu.Sadece adamın sırıtan yüzü vardı karşımda.Gülen,şuh kahkahalar atan kadınlar bir hüzün elbisesi giydiler sanki.Bense kaçamak bakışlarla onları takip ediyordum hala.Hele Orhan babanın BATSIN BU DÜNYA şarkısına eşlik etmeleri beni yıktı resmen.Bir yudum aslan sütü içip,sadece dudak kıpırtıları havada soğuk soğuk esiyordu.Sessiz ama çok sesli bir çığlık vardı içeride.AĞLATIPDA GÜLENE YAZIKLAR OLSUN derken sadece birbirlerinin gözüne bakıyorlardı.
Gecenin ilerleyen saatlerinde lavaboya gittim.Ben içerideyken biri telefonla konuşmaya başladı.
__Annecim kardeşin uyudu mu?Dolapta sütü ve maması var.Tarif ettiğim gibi yap.Ilıyınca içir bebeğimize.Telefon yada kapı çalarsa açma bir tanem.Sende kardeşinin yanına yat,birlikte uyuyun.Benim anahtarım var.Ben kapıyı açar girerim,merak etme canım beni.iki saate işim biter gelirim.Öpüyorum seni kocaman bebeğim benim.
Ne kadar sıcak ve koruyan bir sesdi.Anneydi işte…Dışarı çıktım ve birden irkildim!Siyahlı kadındı konuşan.İçkili olduğu belli değildi sesinden.Fakat ayakta zor duruyordu.Gülümsedim,selam verdim başımla,içeri girdim.Bir süre sonra oda geldi.yavrusuyla konuşması beynime kazınmışdı. İçkisini aldı eline,uzun,uzun baktım siyahlı kadına.Oysa , aklı neredeydi ki bakışlarını kaldırmadı masadan.İşte dedim,o da birilerinin annesi,birinin kızı,birinin bacısı.Ne acıydı hissettiğim anlatamam.
Bizler yaşadığımız hayattan mızmızlanırken,bazıları içki sofralarına meze olmuştu.Allahım yardım et diyebildim sadece.Neler yaşadıklarını bilmeden yaftaladığımız insanlardan özür dilemek istedim birden.
Ve bir şarkıya daha eşlik ediyorlardı gözleri yaşlı.ELLER KADİR KIYMET BİLMİYOR ANNE, HİÇ KİMSE SENİN KADAR SEVMİYOR ANNE diyorlardı ve o kadın ağlıyordu…O kadın ağlıyordu,
Ben ağlıyordum.Yapabildiğim tek şey gözyaşlarına ortak olabilbekti sessizce…