Gökyüzünde küme küme dolaşan,pamuk gibi beyaz bulutları bilirsiniz.İşte o bulutların üzerinde bir zamanlar,iyi kalpli bir peri kızı yaşarmış.Altın sarısı saçları ve mavi gözleriyle,o kadar güzel görünürmüş ki,görenlerin aklı başından gidermiş.İyilik yapmasını da çok severmiş.
Bir gün peri kızı,yeryüzüne inmeye karar vermiş.Bir yağmur tanesine tutunca,bir anda kendini bir bahçe duvarının önünde bulmuş.Az ileride bir çocuk,hüngür hüngür ağlıyormuş.Çocukları çok seven peri kızının yüreği dağlanmış.Pamuk gibi elleriyle ona dokunup,neden ağladığını sormuş.Küçük çocuk;’’Niçin ağlamayayım ki?’’demiş.Tek bir arkadaşım bile yok.Hiç kimse beni sevmiyor ve benimle oynamak istemiyor.Dünyanın en mutsuz çocuğu benim.’’
Peri kızı,mutsuz çocuğun saçını okşayıp;’’İster misin?’’demiş.’’Bugün ikimiz arkadaş olalım?’’ Mutsuz çocuğun birden gözleri ışıldamış.Öyle çok sevinmiş ki,peri kızının arkadaşlık teklifini hiç düşünmeden kabul etmiş.El ele tutuşup birlikte yürümeye başlamışlar.Bu kadar güzel bir kızla yürümek,gururlandırmış onu.
Az bir zaman sonra,küçük bir hamalla karşılaşmışlar.Sırtındaki yüke aldırış etmeyen hamalcık,ıslık çalıp şarkılar söylüyormuş.Bizim mutsuz çocuk bu duruma,çok şaşırmış.Peri kızına bakıp;’’Onca yükün altında,nasıl bu kadar iyimse olabiliyor?’’demiş.Küçük hamala yaklaşıp sormuşlar.Ben insanlara daima iyilik yaparım,’’demiş hamalcağız.’’Hiçbir şey,başkalarına yardım etmek kadar insanı mutlu edemez.Evde hasta bir babam,beş küçük kardeşim ve bir de anacığım var.Ben çalışmasam onların hali nice olur.Hem ben,başkalarına da yardım ederim.Bu beni mutlu ediyor.’’
İyimser hamalın sözlerini beğenen peri kızı,elindeki sopasıyla ona dokunup ;’’Sen çok iyi bir çocuksun,’’demiş.’’Eve gidince babanın iyileştiğini göreceksin.’’Hamal sevinerek uzaklaşmış oradan.
Yollarına devam eden peri kızı ile mutsuz çocuk,gide gide bir ormana varmışlar.Bir ağaca yaslanmış kör bir çocukla karşılaşınca,peri kızı;’’Belki de bu çocuk senden daha mutsuzdur,’’demiş.’’Çünkü gölzeri güzelliklere kapalı.Mutlu olup olmadığını istersen bir de ona soralım.’’Kör çocuğun yanına yaklaşan iki arkadaş;’’Mutlu musun?’’ demişler.
Kör çocuk gülmüş.’’Siz neler söylüyorsunuz?’’demiş.’’Bu güzel dünyada mutsuz olmak mümkün mü?Benim gözlerim görmüyor ama kulaklarım çok iyi duyar.Her gün buraya gelip kuşların şarkılarını dinlerim.Onlarla olmak ve konuşmalarını dinlemekten mutlu olurum.’’
Sihirli değneğini kör çocuğa dokunduran peri kızı;’’Aferin sana!..’’demiş.’’Hayatın güzel yanlarını görüp,küçük şeylerle mutlu olmayı başarıyorsun.’’Bir anda gözleri açılan çocuk çok sevinmiş.Kuşları,ormanı ve çiçekleri görebiliyormuş artık.
Peri kızı ile mutsuz çocuk yürümeye devam etmiş.Neşe içinde gülüp konuşan bir grup çocuk görünce yanlarına yaklaşmışlar.Bir de ne görsünler;elleri,ayakları sakat bir çocuk,grubun tam ortasında konuşuyor,arkadaşları da gülmekten yerlere yatıyor.
Bir kendisini,bir de sakat çocuğu düşünen mutsuz çocuk kendisine kızmaya başlamış.Herkes bir şekilde mutlu olurken,Kendisinin bunu neden başaramadığını bir türlü anlayamıyormuş.Sakat çocuğa yaklaşıp sormuş.’’Söyler misin?’’demiş.’’Mutlu olmayı nasıl başarıyorsun?’’
’’Benim pek çok arkadaşım var,’’ demiş sakat çocuk.İnsan bunca sevdiği arkadaşının yanında,mutsuz olur mu hiç?’’
Mutsuz çocuk,daha da şaşırmış;’’İyi ama!’’demiş.’’Bu kadar arkadaşı nasıl bulabildin?’’
’’O Kadar zor olmadı!.’’demiş sakat çocuk.’’Ben herkesi çok severim.Üstelik,onların beni sevmesini beklemeden severim.Hayat tıpkı bir ayna gibidir.Eğer biz arkadaşlarımızı gülümseyerek selamlarsak,onlar da bizleri gülümseyerek selamlar.Yüzümüzü ekşitirsek,onlar da ekşitir.Biz başkalarını sevmeliyiz ki,onlardan sevgi bekliyelim.’’
Sakat çocuğun sözleri peri kızının çok hoşuna gitmiş.Büyülü değneğini ona dokuındurunca,sakat çocuk iyileşmiş.
Artık akşam olmak üzereymiş.’’Ayrılma vakti geldi’’ demiş peri kızı.Mutsuz çocuk buna çok üzülmüş.Ama yapacak bir şeyi olmadığını biliyormuş.
’’Sevgili dostum!’’demiş mutsuz çocuk.’’Hayatımın en güzel gününü geçirdim seninle.Üstelik çok şey öğrendim.Artık ben de küçük hamal gibi herkese yardım ederek mutlu olamaya çalışacağım.Kör çocuğun yaptığı gibi hayatın güzel yanlarını düşünüp,hayattan zevk duyacağım.Sakat çocuk gibi herkesi sevip mutlu olacağım.Sana çok teşekkür ederim.’’
Bir demet kır çiçeği toplayıp peri kızına armağan eden çocuğun,gökyüzüne doğru yükselen peri kızına el sallarken,gözlerinin içi gülüyormuş.