(Küçük yerler deyip, uzaklığı düşünmeden, insancıklar ne zorluklarla karşılaşır değip hesap-kitap etmeden bağladılar çoğu belediyeyi, başka belediyelere.
Bu mağdurlardan ikiside, Menderes’e Bağlanan GÜMÜLDÜR ve ÖZDERE)

En kötü belediye, uzaktan yöneten belediyeden iyidir.
Gümüldür’de belediyemiz elimizden alndığından bu yana Gümüldür ve özdere’de yaşayan her vatandaş çeşitli sıkıntılar yaşıyor. Dile getirmedikçe,
çekilen sıkıntıları, ne menderes’te ikamet eden vatandaş anlar, ne belediye başkanı, ne başbakan, ne de millet vekiller-bakanlar.
Ağlamayana meme verilmiyor bu ülkede...Konuş Gümüldür, susma vakti değil...

Belediyeliğimizin mezarı olan binaya uğramadım öldüğünden beri. Yüreğim kaldırmazdı bu acıyı. Emlak servisi çalışıyormuş...Aman ne büyük hizmet.
Neyse kardeşlerimizle bir olup bazı tapu ve emlak işleri için Menderes’ten bir takipçi tuttuk. Bizim adımıza işlerimizle ilgilenecekti.
Bende belediyemiz mezarına uğramayacaktım. Dün telefon geldi takipçimizden, 2008 yılında satmış olduğum arsanın vergisi görünüyormuş üzerimde. Bunun için
Menderes belediyesine bir dilekçe verilip, o dilekçenin evrak kayıda kaydı yapılıp, başkan tarafından imzalandıktan sonra, Gümüldür mezarına getirip teslim edilecek ki,
mükellefliğim silinsin.... Yalnızca bir imza için Menderes yollarına düşüyorum sabahın erken vaktinde.
Allahdan bir aksilik çıkmıyor, dilekçem onayını aldıktan sonra, Menderes’de oturan ablamı da görmek istiyorum. Hem ticaret hem ziyaret.
Altımda arabam, soğuktan etkilenmiyorum, yorulmuyorum...(bunu yazma nedenim övünmek için değil, olayı ben yönüyle değil siz yönüyle anlatmak için)

Ablamdan ayrılıp Gümüldür’e doğru yol alırken, düşünüyorum; benim gibi bir evrak imzası için Menderes’e gelmek zorunda kalan,
YAŞLILARI, HASTALARI, YOL PARASI OLMAYANLARI, ÖZEL ARABASI OLMAYIP SOĞUKTA OTOBÜS BEKLEYEN VATANDAŞI...
Hangi mantık, yönetimi vatandaşdan uzaklaştırır ? Kararlar alınırken, neden insan unsuru ön planda tutulmaz ? Belediyeler mi insana hizmet eder, insanlar mı belediye ye ?
Şu an Gümüldür’lü ve Özdere’liler belediyeye hizmet ediyor.
Öncelikle belirtmek isterim, bu problemleri yazmamdaki sebep Menderes Belediyesine olan öfkem falan değil..Benim derdim A belediyesi B belediyesi değil...
Ya da kendi karşılaştığım sorunu kendim için yazmış değilim. Anlattığım gibi keyfi bir şekilde gidip, hem ziyaret ettim, hem işlerimi gördüm. Olay Ayşe’nin Fatman’nın olayı da değil.
Belediye binasının vatandaşdan uzaklığı ve bu uzaklığın vermiş olduğu sıkıntıdır. Hangi siyasi parti olursa olsun belediyeyi yöneten, gene aynı sorunlarla karşı karşıya kalacaktık.

Neyse fazla uzatmayayım, Gümüldür Belediye mezarına geliyorum elimde onaylı dilekçemle...Yüreğim atıyor, ilk kez uğruyorum ölümünden sonra.
Merdivenleri çıkıyorum teker, teker....Nerde o eski kalabalık, canlılık, kahkaha sesleri...Tedaş kapısını geçip, merdivenlerden kıvrılırkan, duvarda asılı panoya takılıyor gözlerim...
Bir afiş kalmış üzerinde yalnızca, bir afiş...Mandalin toplayan kadın....Başka da bir şey yok...Koskoca binada çıt yok...Emlak servisine doğru ilerliyorum...
Hakan kardeşim karşılıyor’’Hoş geldin Nilgün hanım, buyrun’’ Anlatıp derdimi veriyorum dilekçemi...Biraz sohbet ediyoruz...Daha fazla kalamayacağım diyorum Hakan’a....
Eve gidip ağlamak istiyorum...Bu binayı böyle mi görecektim...İyi günler dileyip ayrılırken daha, gözlerim yaşarıyor, anılar depreşiyor bağrımda...
En çok da, Rahmetli Faruk abinin odasının yanından geçerken fena oluyorum...Daha neler, neler...aklıma geliyor...Gençliğimin üç yılını verdiğim bina, dili olsada konuşsa...

Dayak yemişçesine geliyorum evime, mide ilacıma zor yetişiyorum...Stres-sıkıntı bedene vurmaya başladı...Daha ne zararı olacak, belediyemizin gitmesinin,
sağlığımız bozuldu...Öldükten sonra mı müdahale edilecek....7 şubat-2011 Nilgün Kurt