Deniz’e bakıyordum,bir anda olup bitti işte her şey.Bana fazla bir şey katmadı anlayacağın çünkü unutulmuşum ama üzülmüyorum.Bilirim beni anlatanda çıkan bir gün.

Yok hayır aslında herşey insanlık içindi,onlara doğru bir yol, yok hayır aslında bilmiyorum.Ben aslında...

Öldü anlıyormusun o denizde öldü o kabullen artık ,sen diye bir şay kalmadı’da ne hatıraları boşver unut unut zaten geçti herkez ölmüyor mu!...Yok say beni hemde hiç doğmamış farzet yadırga beni zayıfsın de senin gibi korkak birini tanımıyorum de fakat unut ,kimdi...

İşte gittiler Elif’im seni denizde öldü zannediyorlar kızın bile unut diyor sanki onu sen doğurmamışsın.Ben şimdi her yerdeki deniz fenerlerini çağırayım bizim uzaklığımıza tanıklık etsinler.Denizde ki sonsuz...

Evet unuttum anneni zaten o da zayıftı yaşasa bile ben ondan uzaklaşacaktım.

Yalan söyledim hii hii senin için çünkü o beni deli sanmaması için sen inanma ona söylediklerime yok yok ben sevgi var bilmiyormusun seninde ölünü dirilttim ya.Şimdi yanağımdan öpte barışalım ben neyse elini yanağıma deydir sende olur.Ama şey her neyse...

Uyanmıştım rüyamdan evet yine o geleceği gösteren hislerimden biriydi.Beni günlük yaşama mahkum eden.Dejavu ben istemezdim hele o ölümcül meleğin içimi kemirmesini ve rahatlamak için acı çekmem gerektiğini.Tanıyın beni ben buyum.Gerçek ben.O sevgiliye yazılan yazıların altında...