Adını Sabır Koydum


... akıp giden zaman ve zamansızlığa inat
ilk adımlarımızı attığımızda hayat kaderimizi çizmiş di ,
ilk adımlar önemliymiş hayatın dikenli yolların da…
geleceğe istikbale sonumuzu düşünmeden yaşarız ;
nasıl olsa hayat düşündürecektir
oysa çok şeyler istemeyiz ,
sefir, seyyar seyyah gönlümüz uçup giderken;
kaderin çizgisine direnerek…
bir kuş kanadın hafifliğinde “huzur” isteriz

..:“beyaz bir güvercin” doğuşuyla başlamıştı, sana ilk gelişlerim…
bu yüzden ” kader denizimde” sana karşı yürüyüşüm hiç bitmeyecek ;

..:kader yarama tak ettirse de ,
kanadılan kanadından kanatsa da ,
hep tek kalacaksın , tek olan noktam da
sefir, sefer seyyar seyyah dilsiz yollarımda ölsem de ,
ölemiyorum! yüreğimde korlaşmış hatıran var;
sevgili sözlerin bülbülün , sitemin gülün var.
ölmelerimi hasretinden sana varmaya baş tacı yaptım ;
ölümü bile ihanet sayarım ölümü bile .... ölemiyorum !

..:iki kürek arasındaki o “et parçası yüreğime” söz dinletmez ;
acılıdır, sancılıdır…
olsun bilirim ki sancısız yollar aşılmaz;
kuvvet verir bu yüzden ölemiyorum

..:adını geçmişim koydum
günlerim eman vermiyor zamana,
zaman ve zamansızlık ferman vermiyor zamana ,

..:gökteki ay dahi hilalinden, dolunayına ulaşmak için ,
zaman istermiş ...
güneş yakamoz kızıllığına varmak için yanarmış ,
allanırmış …
aşuk maşukuna, özlemin hırçınlığıyla
“gülün” dikenini batırır yüreğine
durup beklemek için değil sevgili ,
gülün bülbülüne şıralanması bu ,
bülbülün gülüne son damlasına
“kanın akıtması” şerbetlenmesi bu ,
senli arzulu arzda ki seyahatim,
seyyah sey/yar yollarında hiç bitmeyecek.

adını aşk ,
adını sabır ,
adını geçmişimden geç gelen gleceğim
adını aşk arası yaralım koydum

..:“aşk “ bu dedim…
demelerim, değillerim değil di ,
değerlerim anlayabilir misin?
değerlerimi toplayıp gelebilirmisin ?
sabrımı silebilir misin kaderimden?
sabır yolunda, ibadetim halinde yar/ablaşmada senli sey/yar
geçmişimden gelir misin geleceğime?
küllüğünden gözyaşlarımı silebilir misin yanağınla?
kederin sabrın yollarımdan atabilirmisin ?
hey yaralım , yar diyarını al da gel, yaralarıma merhem ol.

..:adını “sabır” koydum
sabır; güzelleştirir, pişirir, olgun meyveye dönüştürür.
her ağaç sabırla olgunlaşır, meyveye durur.
her kışın yazı vardır her sonbaharın eylülü…

..:en büyük sabır ;
yar yolunda yar/ab laşmakmış !
henüz hala ham bir meyveyim sabır yolunda ,
heybemde erzağım pişmedi yolların da ,
uz-laşılmayan günlerime “sabır” diyorum ,
yeşil bakışlarım “göremeyen gözlerime” sabır ;
papatyalarım alıp gayri hayrına gelmelerinden gelir misin?

adını “sabır “ koyduğum ,
sabır yolunda “aşkı” bulduğum ,
sabrımı sular mısın?

Gülay GÖKTÜRK