garip cocuk..sen yine bu duvarin kenarindasin..neden.. neden.. tek sen bu koca dunyada cezaya mahkum edilmis gibi. hayatin butun kirli havasini solumak zorundasin..cocuk. adini bile bilmedigim. bilmeye gerek duymadigim cocuk.gerek duymadigim diyorum. cunki tarzimiz bu.biz buyuz cocuk.biz kendimizi senin yerine koymak degil.yada senin elinden tutmak degil. hic te olmadi zaten, boyle bir fikrimiz yok . biz sadece senin, bu sogukta bu ayazda.o kucucuk donmus ellerini agzina goturup ufleyerek isitmani gorsekte gormeyiz.biz ne yapariz biliyormusun cocuk. seni o sekilde gorunce senin adina sadece yorumlar yapar gecemize eglence yapariz.nedenmi cunki biz buyuz.seni anlamak belkide isimize gelmez. yada senin yerine kendimizi koyup dusunmek komik bile gelir.hemen icimizden anlamak dinlemek yerine.ne yapariz bilirmisin.aracin camini yariya kadar indirir.ardindan havali bir edayla sanki dunyayi sana bagisliyor gibi. tebessum eder. ve sana bir sakiz parasi veririz. demeyiz kimbilir. acaba ne derdi var..demeyiz bununda biz gibi bir ailesi varmi. bir sarilan annesi. yada iceri girdiginde mis gibi kokan. bir sicak ekmegi ve mutfaktan gelen etli bir yemek kokusu.ne kadar uzaksin degilmi bunlara cocuk.biliyorum.sadece bilmekle kalmiyorum aslinda anliyorumda.neyse cocuk parti bizi bekliyor eglence bizi bekliyor.sen boyle mutlu ve umutlu .bizde millet olarak seni boyle gorerek gururluyuz..yikilma cocuk..yarinlarin guzel olsun.. bu gunlerde ibret olsun..