Timurlenk bazılarını boş vaatlerle aldatır, bazılarını ise söz verere,yemin ederek yola getirirken, başka birisini “oğulluğa” kabul ediyor ve bazılarına da öz kızlarını kocaya verip bu kızların yardımıyla onları öldürüyor ve topraklarını ele geçiriyordu. Rey şehrini de o böylelikle ele geçirmişti. Timurlenk kızını bu şehrin işhanına(idarecisi) kocaya vermişti. Bu kız ise bir nice günden sonra kocasını kılıçla öldürmüş, babasını şehri almağa çağırmıştı. Bu da gelip şehri tutmuş ve onu kendine Paytaht etmişti.

Şahmansur adlı bir işhan[1]* ona (Timurlenk’e) sekiz yıldan fazla mukavemet göstererek, Şiraz’ı, Kirman’ı ve İsfahan’ı teslim etmemişti. Timurlenk de onu aldatmak için barış yaparak Şark’a geri dönmüştü. Şahmansur ise ona elçileriyle hediye göndermişti. Elçinin geldiğini öğrenen Timurlenk hasta numarası yaparak ve bir kuzu kestirip kanını içmişti. Sonra o elçiyi çağırttırmış ve yanındaki kalabalık adamların karşısında ona ceset yüzü gibi sararmış suratını göstermişti. Bunun ardınca bir mis kap getirilmesini emretmiş ve toplu halde bulunan bütün adamların huzurunda kuzunun kanını kaba kusmuştu. Bunu gören elçi sevinmiş ve kendi kendine düşünmüştü ki, “O (Timurlenk), bu gün, yarın ölecektir” O hemen aynı gece ata binerek ülkesine geri dönmüş Şahmansur’a ve ahaliye sevinçli haberler vermişti. Onlar bu münasebetle büyük eğlenceler tertiplemişlerdi.Yıllardır açlık ve susuzluk çekip devamlı tehlike içinde yaşayan bütün yoksul ahali ise dağılıp evlerine gitmişlerdi.

Hilesinin tuttuğuna inan Timurlenk hemen kuvvetlerini hazırlamış ve üç-dört günlük yolu

bir günde kat ederek, İsfahan’ın kapısına varmış ve ahalisini kılıçtan geçirmişti.(Metroplu Toma,Timur Ve Haleflerinin Tarihi,s.7)



[1] Şehir veya kale reisi