Düşündüm düşündüm düşündüm...Aslında düşünmenin yanlış olduğu düşünenin dışlandığı bir ülkede düşündüm.Bedeli neyse katlandım ve düşündüm.Yaftalanmanın haddini aştığı, herkesin kutuplaştığı zamanlar; bir ordansın dediler bir burdansın dediler.Hep bir kalıfa sokmak istediler,hep bir yerden gibi görmek istediler.Yetmedi eleştirdiler,saldırdılar,küfrettiler,iftira ettiler. Ama ben yine de düşündüm.Düşünmeliydim düşünmeyenlere inat, düşünmeliydim düşünmeden konusanlara inat.Ve en önemlisi: Düşünmeliydim kim olduğumu hergün fütursuzca yüzüme söyleyen gözlerime inat..Hep sormalıydım ’Ben kimim?’ diye ve düşünmeliydim kim olduğumu..Acımasızca yüzüme haykırılanların gerçekliğini sınamalıydım yüreğimde..Günlerce gecelerce düşündüm,düşündüm ve düşündüm..Şimdi anlıyorum ben kimim.. Şimdi söyleyebiliyorum korkusuzca en büyük gerçeğimi..Vicdanımı rahatlatıyorum seçilmiş cümlelerle..Korkmuyorum artık kaybetmekten ve korkmuyorum yenilmekten..Tek korkum sevememekten.Sevemezsem diyedir titreyişleri yüreğimin; sevemezsem diyedir soğuk terleri bedenimin.Çünkü sevemezsem bulamam ’Ben kimim.?’.Heba olur yıllarım, uğruna mücadele verdiğim herşey.Tüm korkularımı yendim ben, yüreğümde biriken tortuları temizledm, deldim ışık demetleri ile yüreğimi kaplayan karanlığı.Şimdi korkmadan söylüyorum artık kim olduğumu; içim rahat ve huzurlu...Evet ben bir sevgi insanıyım, evet ben bir Elif sevdalısıyım, evet ben sevginin mücadelesinde bir neferim.Ben oralı veya buralı değilim, ben samimiyetin olduğu her yerdeyim.Herşeyden önce, ben bir İNSAN’ım..Tüm bedellerini sevgi için ödemiş hep genç kalacak bir yüreğim. Sevgi dolu günlere...