Yüreğinde saklı kalan anılarla,hayatın taşlı tokaçlı yollarında devam etmek zor gelir insana ...
Yaşananlar anı defterinde yerlerini alır sessizce, bekler sayfalar açılacağı günleri bu günden …
Verilen sözler unutulur belki, belki de unutulmuş zannedilir kıyılarda köşelerde…
Dinlediğiniz bir müzik alır götürür ta eskilere …neler geçer o anda aklınızdan siz de şaşarsınız kendinize.Hani unutmuştunuz hani gömmüştünüz, bir daha gün yüzüne çıkmayacaktı? Kandırmayın kendinizi, unutulmaz unutamazsınız yaşananları…
Bütün anlar yürek kilimine ilmik ilmik işlenmiştir,sökseniz de ilmikleri ,elinize dökülür geriye kalan iplikleri…
Dokumak istersiniz yeniden sevda kilimini lakin bulamazsınız aynı desenleri…
Köprü altından akıp geçen zaman suyu insaflı davranmaz, alıp götürür sonsuzluk denizine
gençliğinizi, boğar en derinlerde…
Buruşmuş hayatı ütüleyemezsiniz şimdilerde,derin bir ah çeker yüreğiniz,dillerden dökülür sözcükler keşke keşke…
Son sözler, son bakışlar miras kalır ...
İlk ve son sevgiliye…


Meral ULUDAĞ