Sadece yok oluşumu izliyorum yavaş yavaş.. Kısa kısa filmler var olmakta hayatımda sonu bilinmez bitişlerde buluyorum kendimi hep mutlu bitmez çünkü oyunlar... Hiç bir şey bana anlatamaz doğruyu kendimin bile inanamadığı ne çok söz var aslında söylenmesi gereken... neye yarar ki boşa haykırışlar... Duymaz kimse senini sen kendinle kalırsın sadece, şu küçücük dünyanda bir sen varsındır bir de seni anlayan sana dokunan göz yaşların... Dili olan kimseler boşa konuşurlar hep kapalıdır kulakların onlara ne deselerde dinlemezsin çünkü en iyi bildiğin şey kendi doğrularındır.... inanmaya çalıştığın ya da inandığın şeyler aslında elinden kayıp gitmiş olanlardır.. Sen boş hayallere inanırsın.. Sana kalan sadece sadece kalp kırıklarıdır.. Çünkü düşün,sen sen en iyisindir sen doğrusundur, sen iyi düşünen mutlu olmayı isteyensindir bu yüzden kaybedersin ya çok şey istiyosundur bunları hissedince... Boşa yorma kendini bunca zaman kendine bile inandıramadığın şey aslında insan gibi insan oluşundur..... Olmayacaksın!! böyle safça duygular beslemeyeceksin bir köpekten farkın olmamalıdır işte o zaman kazanırsın saldıracaksın boş anını bulduğun zaman, hayata isyan edeceksin iyi konuşmayacaksın insanlarla, iyimser olmayacaksın.. Bak o zaman senden iyisi yoktur göreceksin.. Sen mutluluğu aramaya başlarken kendini kaybedeceksin anlaa... Sen senlikten çıkacakasın işte o zaman değere bineceksin... Evet bu yazı insan gibi görünen ama içinde bir gram Allah korkusu olmayanlara...