...........Beş arkadaş aralarında yolculuklarda yaptıkları dalgınlıklar hakkında konuşuyorlardı.
.......... Mehmet:- Sormayın azizim, dedi. Hiç unutmam İzmir’e gidiyordum. Yol boyunca uyuyamadım. Otobüs İzmir’e girerken uyuya kalmışım. Otobüs garaja girdiğinde sersem sersem kalktım.Hava güzel olduğu için ne paltom aklıma geldi, ne de bavulum. Neden sonra bir eksiklik hissettim. ‘’Bende bir şeyler olacaktı ‘’demeye başladım.’’Ay paltom, ay bavulum, ‘’ derken, uzun uğraşlar sonucu eşyalarıma kavuşabildim.
............Figen Hanım:- Bak şimdi bir eşya kaybetme hikayesi de ben anlatıcam. diyerek anlatmaya başladı.
........-Bir internet şiir grubundan tanışıp dost olduğumuz 8-9 şair arkadaşımızla İzmir’de buluşup, toplanıp, tanışıp güzel bir gün geçirecektik.
Ben onlardan ayrılınca, akşama İzmir’de yaşayan kardeşimin evine geçip bir kaç gün kalacaktım.
........Toplantıya en geç ben yetiştim. Arkadaşlar beni otogardan aldılar.
Bir arkadaşın arabasının arkasına koyduk benim bavulları ve topluca çıkıp,güzel bir mekana gittik. Güldük, söyleştik,yedik,içtik eğlendik.
Akşama herkes dağıldı. Beni de getirip kardeşime bıraktılar.
........Hani otogarda bir arkadaşın arabasının bagajına bavullarımı koymuştum ya. Ben o bavulları almayı unutmuşum.
Ve adam toplantı bitiminde arabasıyla birlikte İzmir’den ayrılmış.
Allaaaahh! Gitti benim eşyalar..:(Pijamasız, eşyasız, düdük gibi ortada kalıverdim.)
Arkadaşın telefonuna ulaşıp,arayıp,
-Benim bavullar senin bagajda kalmış, diyeceğim. Telefonu kapalı:(Ancak ertesi gün ona ulaşabildim.
-Rica etsem benim bavulları bir otobüse verip gönderir misiniz? dedim
-Ben arabayı Afyon’da şirkete bıraktım. demesin mi?
Bir sürü telefon trafiği yaşadık. O,Afyon’daki şirketi aradı, ordan bir arkadaşına rica etti. Arkadaşı toparladı benim bavulları Afyon otogarına götürdü.
Zaten İzmir’de kalacağım, topu topu 3 gündü. Onun da iki günü zaten geçmişti.
-Bari artık eşyalarımı Muğla’ya gönderin. Ben yarın evime dönüyorum. dedim.
Benim bavullar Afyon’dan otobüse verilip Muğla’ya,otogardaki yazıhaneye gitti.
Ben de İzmir’den döndüm, eşyaları Muğla otogarından alıp eve geldim.
O bavulları evde geri boşaltırken sinir küpüydüm.
.......... Melek:- Şükür ki ben yolculukta hiç eşya kaybetmedim, diye övünmeye başladı.
.............Derken Ahmet söze girdi. – Bu da bir şey mi? Bunlar her yolculukta olağan şeyler haline geldi. Ben de İzmir’den Kayseri’ye gittim.Giderken otobüs Aksaray Ayrancı Tesislerinde mola verdi.Neyse molada uyku sersemiydim, otobüsten indim. Tuvalete gittim. Dönüşte aynı firmanın aynı marka ve renklerde başka bir arabasına binmişim; ama ben bunun o sırada farkına varmamışım. Geçtim yerime oturdum. Hemen uyumuşum. Kayseri’ye varınca önce eşyamın kaybolduğunu sandım. Meğer otobüs Kayseri’ye İstanbul’dan geliyormuş. Muavin: ’’Harem’de mi binmiştin? ‘’deyince farkına vardım. ‘’Yok, ben İzmir’den geliyorum.’’deyince sorun çözüldü. Otobüste çok az yolcu olduğu için muavin de otobüs Ayrancı’dan hareket eder etmez uyumuş. Benim arkada yattığımı görmemiş. Az sonra öteki otobüs geldi de, eşyalarımı alabildim. otobüs Ayrancı’da yolcu kayıp diye yarım saatten fazla beni beklemiş. Aramadık yer bırakmamışlar.
.......... İsmet atıldı. - Bu salaklıklarınız benimkinin yanında hiç kalır. Ben bir salaklık yaptım ki sormayın gitsin.
............ Dördü birden atıldı. –Ne yaptın? Anlatsana.
........... İsmet gülümseyerek anlatmaya başladı. Ben İzmir’den Kayseri’ye gidecektim. Neyse otobüse bindim; ama iki gündür uyumamıştım. O kadar yorgunum yani. Otobüste çok az yolcu olduğundan geçip arka sırada bir yere oturdum. Hemen uyumuş kalmışım. Otobüs Kirazlıbahçe’de mola verdi. Molada otobüsten indim. Tuvalete gittim, geldim. Tekrar otobüse bindim. Uyumuş kalmışım. Sabaha karşı gözümü açtığımda otobüs terminale giriyordu. Ben ‘’Kayseri’ye geldik,’’ derken 14 saat yolculuktan sonra yine İzmir’e gelmeyeyim mi?
........ Dört arkadaş birden:-Neeeee?
......... Evet, İzmir’e geri gelmişim. Meğer Kirazlıbahçe’de aynı firmanın aynı renkte başka bir arabasına binmişim. Yolcu az olduğundan muavin ‘’ Yanında gelmeyen var mı? Diye bağırmış. Yanıt alamayınca ‘’ Yolcu eksik değil,’’ diye şoföre ‘’Tamam usta’’demiş. Ben arkada bir yerlerde uyuduğum için beni görmemiş.
......... Gene de akıllı adamım Hemen Kayseri’ye otobüs firmasının yazıhanesine telefon ettim.
Şu saatte gelen arabanın bagajındaki alınmayan eşyalar benim. Siz eşyalarımı alın. Ben ilk otobüste geliyorum. Gelince eşyalarımı sizden alırım.
..............Ahmet: - Akıllı adamsın doğrusu. Kendini kaybetmişsin, eşyalarını kaybetmemişsin.
.............İsmet: Ne sandın sen azizim. Ben senin gibi miyim? Ben öyle akıllıyım ki şimdiye kadar hiç yolculukta eşya kaybetmedim. Yolculukta nasıl eşya kaybedilir anlayamıyorum. Ben o salakların aklına şaşıyorum.(!)