İnsanlar birbirleriyle yazışırken birbirlerinin etrafında bir güven çemberi çizerler.
Bir insanın etrafına çizdiğim güven çemberimin
daralması kadar soluğumu daraltan birşey daha olamaz.
Daralan güven çemberimin acısıyla soluk soluğa kalmışken
soluğumu ne kadar açtığınızı bilemezsiniz.
Konuşurken sözler uçar yazarken kalır.
Dinlerken unutur insan ama okurken unutma kavramını bir kavram olmaktan çıkarır.
Dinlerken düşünmeye fırsatınız olmaz
sonra düşünmek içinde düşünecek kadar hatırlayamazsınız.
Oysa okurken istemedende olsa düşünmek zorunda kalıyor insan.
Ben size o mektubu yazarken aslında
başkalarına göstermekten asla bıkmayacağım bir idol değil,
sığınmaktan asla bıkmayacağım bir liman arıyordum kendime.
İlerde hayatıma girecek olan ya da hayatına girebileceğim bir kıza
asla aşık olmamayı, onunda bana aşık olmamasını istediğim
yeni bir yaşam sayfası açıyordum kendime.
Aşksız ama sevgi ve güven dolu bir yaşam sayfası..
En iyisi sevgi ve güven sadece sevgi ve güven.
Birini sevmek bir kişiye aşık olmaktan daha insancıl ve daha tanrısaldır.
Sevgi kadar kalıcı, aşk kadar can alıcı bir şey daha yoktur.
Aşka düşünce düşen bir melekten farkımız kalmıyor.
Düşen meleğin bir gözü, aşkın iki gözü,
aşık olanınsa hem iki gözü hem de gönül gözü kördür.
Sadakat ve hakikat aşkta değil sevgide mevcuttur; çünkü sevgi sorumluluktur.
Bitmiş gibi görünsede sevgide asla son yoktur olamazda çünkü sevgi soluktur.
Vefa,bağlılık,özveri,şefkat,cesarettir.Risk almaktır göze almaktır.
Yaşatmak,yaşamak,gözünü kırpmadan ölümün karşısında kalmaktır.
Eğer sizde aşkın üstündeyseniz sevginin üstüne eğilin n’olur;hiç gerilmeyin.
Sevginin üstündeyseniz de değil aşkın üstüne kendi üstünüze bile eğilmeyin.
Çünkü aşk her şeye ve herkese duyulan
sevgimizin birikip tek bir kişiye doğru akma halidir.
Yani bencildir,özneldir.Sevgiyse herkese ve her şeye doğru akma halidir.