Bu yazıya geçtiğimiz günlerde başlamıştım ama sonra araya bişeyler girdi yarım kaldı. Yazılması gereken bir konu olduğunu düşünüyorum.

İşyerinde taciz denildiğinde akla hemen erkek patronlar geliyor. Kimse işyerinde tacizi kabul eden hatta işi ilerletip patronla para için birlikte olan ve bu durumdan çok hoşnut olan kadınlardan bahsetmiyor.

Aşk sevgi bunlara saygı duyarım ama para için etini satan kadınlar hakkında hiç iyi şeyler düşünmem. Hatta benim gözümde onlar fahişeden daha kötü. Beğenirsiniz yada beğenmezsiniz ama fahişelik bir meslek.

Biz genelevleri davullarla zurnalarla hatta kurban keserek açan enteresan bir milletiz… Gerekirse bu konu ayrıca tartışılabilir. Hatta tartışılmalı da…

Kadıncıklar, patron ve patroncuk arasındaki asil farkı bilmeyen patroncuklar tarafından kolayca fark edilir. İddia ediyorum gidin araştırın patronuyla birlikte olan kadınlar aciz, lükse düşkün ve Allah’a tapmadığı kadar paraya tapan kadınlar.

Bu kadıncıklardan bir işyerinde aynı anda 5-10 tane birden görmeniz mümkün. Üstelik bu kadınlar aynı patronla birlikte oluyor. Ve ilginç bir şekilde birbirlerinden haberdar olabiliyorlar. Ama konuştuklarında hepsi birer namus timsali…

Burada amaç kadını kötülemek değil. Amaç erkeğe kötü damgası vurmadan önce kadının da kötü olabileceği gerçeğini hatırlatmak.

Bu kadıncıklar yüzünden kadınların iş bulması nerdeyse imkansız hale geliyor. Patroncuk, karşısına gelen kadını kadıncık gibi görmek istiyor. Böyle bir beklenti içine girebiliyor. Karşısındakinin KADIN olduğunu anladığında ise ona şans vermiyor.

Kadın-Erkek olmak bir yana İNSAN olmayı başarabilsek hiç sorun kalmayacak…